Ουράνιο θαύμα στη συμβασιλεύουσα…

Ένα γιγάντιο «Ζ» στον ουρανό μας (μη κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε τώρα:  το γνωστό «Ζ», ντε, των αρμάτων μάχης κλπ κλπ της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» που ανέλαβε κατά της Ουκρανίας ο ημισαλεμένος πασών των Ρωσιών και οι συν αυτώ) το πρωί της παρελθούσης Τετάρτης επεφάνη ημίν…

Ποικίλες θεωρίες διατυπωθείσες ένθεν κακείθεν  δεν κατέληξαν σε σαφή συμπεράσματα. Το ενδεχόμενο της νεκραναστάσεως του καταβυθισθέντος στο πηγάδι της λήθης «Νομάρχου-Ζορρό» απερρίφθη αναφανδόν. Η πιθανότητα ενός εξ ουρανών σήματος  του μάρτυρος (γωνία Ερμού και Βενιζέλου μαρτυρήσαντος) Γρηγόρη Λαμπράκη επίσης απεκλείσθη...

Απέμεινε η  παρακάτω λίαν ρεαλιστική εκδοχή: Πορδίζοντες ομοθυμαδόν, Ρώσοι εθνικιστές, παλιοημερολογίτες, επωχουμένοι σε υψηλού κυβισμού μοτοσυκλέτες, που είχαν περάσει προηγουμένως από τον Μυροβλήτη και τις κατακόμβες της παλαιοχριστιανικής Θεσσαλονίκης, από τον τάφο του Αγίου Παϊσίου στη Σουρωτή και βεβαίως την —και δεινή αντιεμβολιάστρια—  Μονή Εσφιγμένου (εκεί κατέσθιον και τα δραστήρια πινάκια των οσπρίων…)  απεγειώθησαν επί τι φεύγοντες εκ της πόλεως. Αφού διέγραψαν αυτήν τη σύντομη, πλην όμως σαφή ουράνια τροχιά, χάραξαν το σημάδι «Δυτικά» (όχι Εύοσμος, Κορδελιό, Δενδροπόταμος, μα …Zapad)  ή «Για τη Νίκη» (Za pobedu) στον ουρανό μας κάπου στη περιοχή των εκβολών του Αξιού. Ο Βαρδάρης εσεβάσθη το ουράνιο γραφτό των αδελφών μας  Ρώσων και το διετήρησε άθικτο στον αιθέρα επί ώραν αρκετή.

Άλλο ένα θαύμα της Ρωσικής …ψυχής (μετά συγχωρήσεως)!