Τρίτη 26 Ιουλίου 2022

Τι γύρευε στη Μύκονο ο Μενουχίν;



Από τη ιστοσελίδα της Δόμνας Σαμίου https://www.domnasamiou.gr/?i=portal.el.concerts&id=746

 

Έχε γεια Παναγιά τα μιλήσαμε

Όνειρο ήτανε το λησμονήσαμε

 

Κάποτε, πολλά χρόνια πίσω,  όταν χτίζαμε το σπίτι μας, εκεί κοντά «στα τελειώματα» πρόσεξα πως ένας από τους μπογιατζήδες ήταν ανεβασμένος στη σκάλα μ’ ένα καταλερωμένο πια από τις λαδομπογιές Trussardi… Δεν κατάφερα ν’ αντισταθώ να μην τον ρωτήσω και η απάντηση που πήρα κυριολεκτικά με «διέλυσε». «Πριν δυο χρόνια έκανα κι εγώ την υπέρβαση. Δούλεψα ένα μήνα κι αγόρασα στολή και μάζεψα λεφτά για να πάω στη Μύκονο. Όταν επέστρεψα, ότι δεν μου χρειαζόταν το φοράω στη δουλειά!»…

Διότι η σημερινή Μύκονος έτσι χτίστηκε. Στο όραμα της υπέρβασης του εαυτού και των δυνατοτήτων. Κι έτσι αυτή και οι λοιπές διασκεδαστήριες ελληνικές νήσοι, ενώ παλιά προσέλκυαν συγγραφείς, λογής καλλιτέχνες (οπερατικούς τραγουδιστές, ηθοποιούς ζωγράφους κλπ)  υψηλού διαμετρήματος τώρα επιδιώκουν μετ’ επιτάσεως την παρουσία τηλεπερσόνων, ποδοσφαιριστών, ινστγκράμερς,  σκαφάτων, φουσκωτών και λοιπών παραδεισίων πουλιών της κούφιας Εδέμ…

Και βέβαια δεν μπορώ να μην θυμηθώ τον διάσημο βιολιστή  Γεχούντι Μενουχίν που περνούσε τα καλοκαίρια του στο νησί (είχε αγοράσει κι ένα μικρό σπίτι εκεί,  ενώ υπάρχει και φωτογραφία του να περνά στητός με το πανέρι του ψαρά γεμάτο ψάρια στηρίζοντας το στο κεφάλι μ’ ένα ειρωνικό και κάπως θριαμβικό βλέμμα) όπως και άλλους του διεθνούς «τζετ σετ» που δεν είχαν καμιά σχέση μ’ αυτή τη νάυλον και παρδαλή  γκλαμουριά.

Θυμούμαι τη συγκλονιστική στιγμή όπου ο Μενουχίν συνοδεύει με το βιολί του, μέσα σ’ έναν ασημένιο ελαιώνα της Μυκόνου (τώρα εκεί θα υπάρχουν μπιντέδες με χρυσά ρουμπινέτα και ατομικές πισίνες υποθέτω), ένα λαϊκό συγκρότημα με την Δόμνα Σαμίου στο τραγούδι «Έχε γεια Παναγιά»… (ΕΔΩ από το ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΤ)...

 

ΥΓ. Τώρα όλ’ αυτά ανεπιστρεπτί έχουν παρέλθει κι απόμειναν φαιδροί δημοσιογράφοι που σχολιάζουν το γεγονός πως πρωτο-βιολιστές της ΕΡΤ προσέρχονται με σαγιονάρες στη δεξίωση της Προεδρίας της Δημοκρατίας (προτού φορέσουν μέσα σε καύσωνα απερίγραπτο το …βαρύ χειμωνιάτικο μαύρο ένδυμα για τη συναυλία που συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα). Καταπίνουμε την κάμηλο και διυλίζουμε, αδίκως, τον κώνωπα. Τέτοιοι είμαστε. Εδώ τα φέραμε τα πράγματα. Μπορούμε όμως και χειρότερα εννοείται.

 

 

 

7 σχόλια:

  1. Άν ο επίσημος θεσμός θέλει θερινά ας δώσει να ντυθούν στα άσπρα οι βιολιστές για την περίσταση. Ακόμα και η Berliner Philarmoniker δίνει καλοκαιρινές παραστάσεις χωρίς πρωτόκολλο! Όπως και πνεύματα σαν τον Yehudi Menuhin και τη Μαρία Κάλας δε χρειάζονται background για να λάμπουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έγραψε λοιπόν ο διακεκριμένος βιολιστής της ΕΡΤ Μιχάλης Στρατάκης -σε άψογο πολυτονικό- στο fb του:

      «Νά ποὺ μετὰ ἀπὸ σχεδὸν 50 χρόνια ὑπηρέτης τῆς τέχνης ἔγινα διάσχημος γιὰ μιὰ παντόφλα.
      Εἶδες ποὺ τελικὰ κανεὶς δὲν γνωρίζει τὴν τύχη του!
      Γιὰ τὰ ψιλὰ γράμματα:
      1) Δὲν ὑπῆρξα προσκελκλημένος στὴν ἑορτὴ τῆς ἀποκαταστάσεως
      2) Ἦλθα πράγματι ἀπὸ τὴν παραλία ἀπ' εὐθείας στὴν (ἐργολαβικὴ) ἐργασία μου, μὲ ὁδικὸ ταξίδι 1,5 ὥρας μέσα στὴν ντάλα γιὰ νὰ εἶμαι στὴν ὥρα μου
      3) Δὲν θὰ φόραγα τὸ (κατὰ τὰ ἄλλα ὄμορφο) κοστούμι ἐργασίας διότι εἶναι ἀπὸ χονδρὸ χειμερινὸ ὑφασμα καὶ κοντὰ στὰ 60 μου δὲν ἀντέχω καὶ πολὺ τὴν ζέστη καὶ τὴν ὑγρασία. Ἄλλωστε ἂν τὸ φόραγα ἀπὸ πρὶν ἴσως νὰ τσαλακωνόταν ἀπὸ τὸν ἱδρῶτα.
      4) Ὅταν φθάσαμε δὲν εἶχε κανεὶς σκεφθεῖ ὅτι μπορεῖ νὰ διψᾶμε. Μετὰ ἀπὸ ὥρα ἔφεραν νερὸ. Δυστυχῶς τὸ ἐναπόθεσαν στὴν νοτιοανατολικὴ πλευρὰ τοῦ κήπου, ἴσως 1+ χιλιόμετρο μακρυὰ ἀπὸ τὰ καμαρίνια τῶν «ἐργατῶν». Ἐκείνη τὴν πορεία πρὸς τὸ νερὀ κατέγραψε ὁ φακὸς, ὥρα ποὺ ὁ κόσμος -πλὴν ἐλαχίστων- δὲν εἶχα ἀκόμη δεχθεῖ ἐπισκέπτες. Θὰ ἔβγαινα νὰ ἀγοράσω νεράκι ἀπ' ἔξω, ἀλλὰ γιὰ λόγους ἀσφαλείας τὰ ΑΔΤ μας κρατοῦσε ἡ ἀσφάλεια εἰσόδου, ἄρα δὲν μποροῦσα οὔτε νὰ βγῶ οὔτε νὰ ξαναμπῶ.
      5) Σήμερα τὸ πρωῒ διαπίστωσα πὼς μοιάζω μὲ γνωστὸ δημοσιογράφο-συντάκτη ἐπίσης γνωστῆς ἐφημερίδας, ποὺ ὁ ἄνθρωπος βρῆκε τὸν μπελά του (ἐκτὸς τὸ δικό μου σοκ)
      6) Λυποῦμαι ποὺ ἔγινα ἀφορμὴ γιὰ τὸση ταραχή, δικαιολογημένη μερικῶς ἐὰν κανεὶς δὲν γνωρίζῃ πὼς ἡ φωτογραφία ἐλήφθη ἀρκετὰ πρὶν τὴν ἔναρξι τῆς ἐκδηλώσεως.
      7) Λυποῦμαι ἐπίσης ποὺ ἔγινα ἀφορμὴ νὰ χυθῇ τόσο λεκτικὸ δηλητήριο στὸ διαδίκτυο.
      Μὴν ἀνησυχῇτε ὅμως, τὰ κοστούμια μου εἶναι ὑπεράριθμα καὶ δὲν ὁδηγεῖς μὲ λουστρίνια, ἀλλὰ τὰ φέρνεις μαζί καὶ ντύνεσαι ὅταν πρέπει ὅπως πρέπει.
      Ἄ! καὶ κάτι ἄλλο, τὴν Δημοκρατία δὲν τὴν κάνουν τὰ ροῦχα. Ρωτῆστε τὸν Κλεισθένη καὶ τὸν Περικλῆ γιὰ τὸ ποιά μάρκα κοστούμια προτιμοῦσαν. Ἐγὼ εἶμαι πιὸ κοντὰ μὲ τὴν σαγιονάρα... Καὶ ὄχι, δὲν πῆγα νὰ κάνω κάποια πολιτικὴ δήλωσι ἢ πρότασι. Εἶμαι μικρός καὶ ἱκανοποιημένος».

      Διαγραφή
    2. ...και άψογα Ελληνικά που διαβάζονται. Ούτε κραυγές, μήτε μουγκανητά...

      Διαγραφή
    3. Μια μονάχα παρατήρηση στην άψογη απάντηση του μουσικού...
      ΔΕΝ ΟΔΗΓΕΙΣ ΜΕ ΛΟΥΣΤΡΙΝΙΑ ΒΕΒΑΙΑ ...ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΜΕ ΣΑΓΙΟΝΑΡΑ.... Είναι σχεδόν εγκληματικό να το κάνεις..

      Διαγραφή
  2. Μας διαλύει η τελευταία σου φράση! Και μη χειρότερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ριπή η κάθε λέξη της ανάρτησης. Κι από την άλλη staccato λυγμος.
    Όταν το σαραβαλιασμα συνεχίζεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ότι μπορούσαν να δουν το σχολίασαν. Το περιεχόμενο τους είναι άγνωστο και άγνωστο γι' αυτούς θα παραμείνει. Ευτυχώς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή