Σάββατο 30 Μαρτίου 2024

Συγκλητικοί στο μπαλκόνι

 




[…] αεροπλάνα άρχισαν να ρίχνουν το φορτίο, εγώ και ο αδελφός μου πήγαμε στην περιοχή με την ελπίδα να πάρουμε ένα σάκο με αλεύρι», αφηγήθηκε ο Μοχάμεντ αλ Γουλ, ένας 50χρονος που ζει στον καταυλισμό αυτόν. «Ομως το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε και το κιβώτιο έπεσε σαν ρουκέτα στη στέγη ενός σπιτιού», εξήγησε. Ο Γουλ είπε ότι είδε στη συνέχεια ανθρώπους να μεταφέρουν τρεις νεκρούς. Είδε επίσης τραυματίες μεταξύ εκείνων που είχαν ανέβει στη στέγη του σπιτιού για να μαζέψουν την ανθρωπιστική βοήθεια.

Οι εφημερίδες

 

 

«Τὶ περιμένουμε στὴν ἀγορά συναθροισμένοι;»

Μα, πως θα βγάλουν το φαΐ οι εντός του οίκου καθισμένοι…

Και λέγει  σύννους  ο ένας ο συγκλητικός:

—Της Γάζας κάτοικος αν ήμουν

(ήγουν ποντικός…)

Θάρχονταν τ αερόπλανο

Τρόφιμα από ψηλά για να αφήσει

(με πλουμιστό αλεξίπτωτο   

ο χάρος στο κεφάλι μ’ να καθίσει)

Kι ευθύς θα ανακοίνωναν αυτοί

(για άλλη μια φορά περιχαρείς)

Πως μ’ είχανε  ταΐσει!

 

 

 

 

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024

Ο Διάκος του Κόντογλου

 

 


Ο Διάκος του Κόντογλου στο Δημαρχείο της Αθήνας

Είναι ένας άνεμος που φυσάει από την Αλαμάνα.

Το πρόσωπό του είναι του Χριστού στο γυναικωνίτη της Αγιά Σοφιάς

Στους ώμους του τα ριχτά  της φέρμελης αναρριπίζονται

Φτερά Αρχαγγέλου που ανοίγουν

Σέρνει αργά το σπαθί από το θηκάρι. Ή μήπως το ξαναβάζει στη θέση του;

(Κι όμως είναι ένα σπαθί σπασμένο στα δυό…

Δεν θέλησε ο ζωγράφος να φανερώσει την απελπισία που προκαλεί

ένα άχρηστο σπαθί στο χέρι εκεινού που πολεμά)

Ο Αθανάσιος Διάκος του Φώτη Κόντογλου

Μας κοιτάζει με αυστηρό βλέμμα. Και σαν να μας λυπάται

Διακόσια χρόνια μετά το θάνατό του

Έρχεται μαζί με τον αέρα που διαπερνά τον τοίχο του  Δημαρχείου της πρωτεύουσας

Στέκεται απέναντι και μας κοιτάζει.

Φυσάει δυνατά πάντα ο αέρας. 

Ακούγεται η ζωγραφιά που τρέμει.

Και το ήσυχο γλίστρημα του σπαθιού στο θηκάρι. 

Η παράδοση στο μαρτύριο.

 

 

 

 

Κυριακή 24 Μαρτίου 2024

Τι είδα στην αγορά, παραμονές...

 

 


 

Πλαστικό πολύ και νέον...

Με το φως το φευγαλέον,

μια παρέα πειναλέων

επαρήγγειλε γαλέον. 


Και Ευρώπη και Βεργίνα

Και Βυζάντιο από …Κίνα.

Στη Δραγούμημη γελάς

παραμόνευε τσολιάς!

 

Παρλεβού φρανσέ και ντα

Φίνα μπακαλορεά

μπον νουί, χελόου και τσάο

Πάρε κόσμε βακαλάο!