«Ο ποιητής είναι βουνό μέσα στη θάλασσα.»

 

Τα λόγια μου σήμερα στερεύουν. Και περιττεύουν. Φτηνά πολύ για τη περίσταση. Δεν τολμούν. Γυρνούνε στο στόμα μέσα, φθόγγοι μουγκοί, φωνήεντα άηχα… Τριβόλια όλα. Δεν αφήνουν τις λέξεις να σχηματιστούν.  

Η Όλγα γράφει για την Μαρία. Και η Μαρία μας διηγείται τις άγραφες λέξεις. 

Μας δείχνει το δρόμο κατά την ομορφιά. 

Που δεν είναι άλλος από την αγάπη.

 

(Κάνετε «ΚΛΙΚ ΕΔΩ» για να καταλάβετε τι προσπαθώ -μάταια- να σας πω).