Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Πνιγμένοι στίχοι.... σπασμένες καρδιές...




                                                EUROKINISSI / RODOSPRESS.GR / ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΑΝΤΙΚΟΣ



[...] δς μοι τοτον τν ξνον, τν κ βρφους ς ξνον ξενωθντα ν κσμ·
δ
ς μοι τοτον τν ξνον, ν μφυλοι μισοντες θανατοσιν ς ξνον·
δ
ς μοι τοτον τν ξνον, ν ξενζομαι βλπειν το θαντου τ ξνον·
δ
ς μοι τοτον τν ξνον, στις οδεν ξενζειν τος πτωχος τε κα ξνους·
δ
ς μοι τοτον τν ξνον, ν [...] τ φθν πεξνωσαν κσμ·
δ
ς μοι τοτον τν ξνον, να κρψω ν τφ, ς ς ξνος οκ χει τν κεφαλν πο κλναι·[...]



[...] Στη φιλόξενη χώρα της Μυτιλήνης φτάνουν
ξεπαγιασμένοι τούτη την ώρα στις ακτές,
σαν σπαράγματα του ανέμου και

της νύχτας, στίχοι της Σαπφούς.

Αντηχούν τα μανιασμένα κύματα που σπά-
ζουν με λύσσα τις ποντισμένες βάρκες στα
βράχια, έτσι όπως αποτέλειωσε και κατα-
σπάραξε ο χρόνος τα λόγια της ποιήτριας.



Στη σκοτεινή δαντέλα της ακρογιαλιάς είναι μέρες
που ξεβράζουν ολονυχτίς τα κύματα σαβούρα

της θάλασσας κι άψυχα κορμιά που
έσπειρε η απονιά των ανθρώπων

στα γυμνά πόδια της Ευρώπης.[...]

                       
                                               (από το Μαύρο Χιόνι )







1 σχόλιο:

  1. Μια απονιά που έρχεται κι επανέρχεται και ποτέ δε λείπει από τις ζωές των ανθρώπων, τις κατά τ' άλλα πολύτιμες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παράκληση να τηρούνται οι κανόνες της πολιτικής σχολίων που ισχύουν. Σχόλια με υβριστικό, προσβλητικό ή παρόμοιο περιεχόμενο δεν γίνονται αποδεκτά και επομένως θα διαγράφονται.