EUROKINISSI / RODOSPRESS.GR / ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΑΝΤΙΚΟΣ |
[...] δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸ ξένον·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν [...] τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλῖναι·[...]
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸ ξένον·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν [...] τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλῖναι·[...]
[...] Στη φιλόξενη
χώρα της Μυτιλήνης φτάνουν
ξεπαγιασμένοι
τούτη την ώρα στις ακτές,
σαν σπαράγματα του ανέμου και
της νύχτας, στίχοι
της Σαπφούς.
Αντηχούν τα
μανιασμένα κύματα που σπά-
ζουν με λύσσα
τις ποντισμένες βάρκες στα
βράχια, έτσι
όπως αποτέλειωσε και κατα-
σπάραξε ο χρόνος
τα λόγια της ποιήτριας.
Στη σκοτεινή
δαντέλα της ακρογιαλιάς είναι μέρες
που ξεβράζουν
ολονυχτίς τα κύματα σαβούρα
της θάλασσας
κι άψυχα κορμιά που
έσπειρε η απονιά των ανθρώπων
στα γυμνά πόδια της Ευρώπης.[...]
(από το Μαύρο Χιόνι )
Μια απονιά που έρχεται κι επανέρχεται και ποτέ δε λείπει από τις ζωές των ανθρώπων, τις κατά τ' άλλα πολύτιμες...
ΑπάντησηΔιαγραφή