Αλιείς στους Ψαράδες...

[…] καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου, 
καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις
 καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι. 

Πράξεις Αποστόλων 2,4

Θαύμα!

Ο ένας [Alexis Tsipras], έλαβε μια γραβάτα δώρο και άρχισε να αραδιάζει στην Die Welt  καλά λόγια για τον [καταδικασθέντα!] Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, για την [γκόου μπακ!]  μίσις  Μέρκελ και να εξομολογείται το μέγα λάθος [mea culpa κατά το ρήμα Α. Γ. Παπανδρέου/και όχι …mea colpa  ̶ το Αλέξειον ̶   να συνεννοούμαστε].

Ο άλλος πάλι [Mr. Nickolaos Kotzias], φόρεσε καπέλο ψαθάκι καουμπόϋκο κι άρχισε τα «χάπυ μπερθντέι του γιού»  στο νουνό μίστερ Νίμιτς. [Οι δυο επικεφαλής αστέρες της εξωτερικής διπλωματίας μας κ.κ. Κατρούγκαλος-Αμανατίδης παρακολουθούσαν ως αισχυντηλοί παράνυμφοι το παιδικό πάρτι φαιδρυνόμενοι εν σιωπή ... ]

Ύστερα έγινε βάπτιση και στέψη μαζί, με τους εκατέρωθεν ευτυχείς συγγενείς των δυο Μακεδονιών [της «Βόρειας» και της … «Θα δούμε»]. Μέχρι και βασιλικό καβούρι παρακαλώ στο μενού… Πλούσια τα δώρα των αποδώ [Εθνίσιτυ, λάνκουεϊτζ, νέϊμ - και πολλά άλλα καλούδια στα ψιλά του προικοσυμφώνου…].

Οι βορειομακεδόνες γείτονες τί μας έφεραν-έδωσαν; Μα δεν είδατε;  Tη μεταχειρισμένη μεταξωτή …γραβάτα! (με την ελπίδα να τη φορέσει κάποτε ο «μεταμεληθείς»).

Το θαυμαστότερο πάντως όλων ήταν πως σε απόσταση λίγων μόλις ωρών από το θαυμάσιον γεγονός [της επιλύσεως δηλ. του Γορδίου δεσμού] δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ [ο ένας στο βήμα της Βουλής κι ο άλλος συνεντευξιαζόμενος κάπου παραλιμνίως με την Ντόϊτσε Βέλλε …], θαρρείς υπό Πνεύματος Αγίου πληρωθέντες, κατελήφθησαν από την ακατανίκητη ανάγκη να μιλήσουν στην «εθνική τους γλώσσα»...

Κανένα πρόβλημα με τις γλώσσες, τις διαλέκτους, τα σπαθιά και τους στρατούς που τις κουβαλούν. Να μιλά κανείς ότι θέλει. Οι δρόμοι είναι ανοικτοί και τα σκυλιά δεμένα και στα Αραμαϊκά και στα σανσκριτικά και στη γλώσσα click [click language] να μιλήσει κανείς άμα του καπνίσει και να την ορίζει για "δική του" γλώσσα…

Αλλά βρε αδερφέ αναρωτιέμαι… Μέχρι χτες δεν την μιλούσαν; [Και ποιός την απαγόρευε στους ανθρώπους; Ο Μεταξάς απέθανε κι ο Εμφύλιος με τα τρομερά παρατράγουδα του ήταν στον προηγούμενο αιώνα..]. Και αν την μιλούσαν τότε γιατί δεν τους ακούσαμε ποτέ στους συγκεκριμένους χώρους; Να προχώρησαν άραγε σε ταχεία εκμάθηση "άνευ διδασκάλου";

Γιατί δεν θέλω καθόλου να πιστέψω πως το Άγιο Πνεύμα έκανε τέτοια ματσακονιά και πως, στους Ψαράδες, χάρισε την νέα Εθνική Γλώσσα στους δυο Αποστόλους ώστε να καταστούν αλιείς ψυχών [ή …ψήφων] καιρός που έρχεται, κατά το κέλευσμα του Κυρίου…