36 ετών...

 

Η ετικέτα στο πίσω μέρος γράφει: 1988! 

Έχουμε και λέμε... Το 1988 ο Γιάννης Μπουτάρης ήταν 46 χρονών κι εγώ 29. Ξεκινούσα τον κύκλο μου της «υπηρεσίας υπαίθρου» και στην Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου της Καστοριάς και έβαζα ήδη πλώρη για την ειδικότητα στη Θεσσαλονίκη. Η χρονιά που παντρευτήκαμε με την Ανθή και γεννήθηκε ο μεγάλος μας γιος απείχε δυο χρόνια από την εμφιάλωση του κρασιού ενώ η γέννηση του δεύτερου γιου επτά.  

Το 1989 αγόρασα δυο κιβώτια Grande Reserve της οινοποιίας «Μπουτάρη», που τότε δούλευε κυρίως με κρασιά της περιοχής της Νάουσας. Αφού μας ακολούθησαν σε κάμποσες μετακινήσεις από σπίτι σε σπίτι που αλλάζαμε όλα τα χρόνια μέχρι το 2003, το περιεχόμενό τους εναποτέθηκε στην οινοθήκη, στο υπόγειο, σε συνθήκες μέτρια καλές (ίσως πολύ κακές για τους οινολόγους και τους σομελιέ).

Κατά καιρούς ανοίγαμε κάποιο από αυτά. Δεν θυμάμαι πως ήταν. Το συγκεκριμένο ανοίχτηκε μερικούς μήνες ύστερα από το θάνατο του δημιουργού του, την πρωτοχρονιά του 2025, και ήταν μια χαρά. Ήταν καλύτερο τρεις ώρες μετά το άνοιγμα. Και αυτό που περίσσεψε ήταν ακόμα πιο καλό τρεις μέρες μετά (σε μπουκάλι που είχε αφαιρεθεί ο αέρας).

Να που το παλιό, ακόμα και  στους καιρούς που βαδίζουν μονάχα προς τα εμπρός με πείσμα  σχεδόν καταστροφικό, εξακολουθεί να προκαλεί ευχαρίστηση και συγκίνηση με τις ανάλογες πάντοτε βέβαια προσλαμβάνουσες και τις αναπαραστάσεις του νου...

Εις Υγείαν!