Περπατώ στην πόλη που, αν δεν τους κατέδωσε, τουλάχιστον αδιαφόρησε με σημασία για τον διωγμό των Εβραίων της. Ύστερα τους ξέχασε και με συνέπεια παροιμιώδη καταχράστηκε τις περιουσίες τους.
Μνήμη Άουσβιτς, μνήμη του «Ολοκαυτώματος». Προβολή σε βιτρίνα μιας εικόνας που εφιαλτικά θα παρίσταται και θα προβαίνει πάντα… Την ώρα που οι ναζιστικοί χαιρετισμοί του ευφυούς και πάμπλουτου Έλον Μασκ μας στοιχειώνουν. Την ώρα που ναζιστικά κόμματα δυναμώνουν στην καρδιά της Ευρώπης και διεκδικούν κυβερνήσεις.
Κοιτάζω τη φωτογραφία από το Άουσβιτς και, ξάφνου, στο βάθος της εικόνας, προβάλλουν φώτα. Σαν σε εκκλησία μέσα. Αντανάκλαση της βιτρίνας από την απέναντι μεριά της Καρόλου Ντηλ. Θαρρώ ότι από κάπου έρχεται ο απόηχος του Dies Ιrae ( «Μέρες Οργής») από το Ρέκβιεμ του Μότσαρτ.
Διόλου άσχετο αυτό που, παραισθητικώς πως, μου συμβαίνει, με το άτυπο στρατόπεδο συγκέντρωσης που οργάνωσαν στη Γροιλανδία οι Δανοί. Το Μενγκελέ-δικο πείραμα στο οποίο αυτοί οι Ευρωπαίοι υπέβαλαν τον θηλυκό πληθυσμό των Εσκιμώων Ινουίτ από το 1966 μέχρι το 1970, αποκαλύφθηκε πρόσφατα (βλ. παρακάτω άρθρο).
Γροιλανδία στη γλώσσα των Εσκιμώων θα πει Νησί των ανθρώπων και ανήκει (διοικητικά…) σε μια χώρα που μόλις έχω αρχίσει να σιχαίνομαι!
Δείτε το άρθρο [κλικ στον τίτλο] Το όνειδος της Γροιλανδίας
Πολύ σημαντική η ενημέρωση dr ! Ευχαριστούμε πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφή