Δεκαετία του ’60. Σύνοψη της Ελλάδας και της μεταπολεμικής της φτώχειας σε μια φωτογραφία του σπουδαίου Τάκη Τλούπα. Κάπου στην Ήπειρο μάλλον (μπορεί όμως και στη Θεσσαλία). Έχω δει μια σειρά από λήψεις στο ίδιο μέρος.
Τέσσερα μικρά παιδιά πλάι στο ποτάμι με δυο γαϊδουράκια—το ένα νιόβγαλτο. Από τα αριστερά έρχεται ένα απαλό, πλάγιο πρωινό φως. Ένα από τα παιδιά στρέφει κατά το φως και κοιτάζει επίμονα κάπως. Το μικρό γαϊδουράκι δέχεται με κάποια αποκλειστικότητα τη φωτεινή δέσμη πάνω του και φέγγει ολόκληρο! Μου έρχεται στο νου η σπαρακτική ταινία του Ρομπέρ Μπρεσόν «Στην τύχη ο Μπαλτάσαρ» (Au Hasard Balthazar-1966...
[…] καὶ εἶδεν τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ’ αὐτόν· καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα.
Για μένα αυτή η φωτογραφία είναι τα Θεοφάνια.
Όμορφα! Καλό φωτισμό να έχουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή