Ήταν νομίζω εκείνος που έβαλε τέλος στις λαοσυνάξεις με τα μπαλκόνια και το αφισομάνι τύπου Λαλιώτη με τις ηχηρές μουσικές υποκρούσεις από Carmina Burana του Καρλ Ορφ και «της Μυρσίνης την ποδιά» του Μ.Λοΐζου μέχρι το Πνευματικό Εμβατήριο του Μίκη (το τελευταίο όμως θα έπρεπε να συνεχίσει ακούγεται κάθε Κυριακή στις εκκλησίες και στις σχολικές εορτές αν γίνονται τέτοια πράγματα ακόμα).
Χαμηλών τόνων και μορφωμένος άνθρωπος ίσως όχι με τα απόλυτα ηγετικά προσόντα. Υπήρξε, ωστόσο, μια αχτίδα στο λαϊκίστικο μεταπολιτευτικό πολιτικό σκηνικό που κατέστρεψε τη χώρα. Τον είπαν εκσυγχρονιστή» (ώς ύβρη αυτό, γιατί έφερε στο φως την έκθεση Σπράου για το «Ασφαλιστικό» και είχε συνεργάτη του ένα μέγεθος σαν τον Τάσο Γιαννίτση). Είχε τις ατυχείς του στιγμές κι αυτός («Ευχαριστώ την Αμερική» στα Ίμια μπορεί και άλλες όπως η ανεξέλεγκτη κατάσταση με το ελληνικό χρηματιστήριο της αρπαχτής).
Προσωπικά όμως, εκείνον τον Σημίτη θέλω να θυμάμαι —και πάντα θυμάμαι με δέος (τον πρώην βομβιστή κατά της Χούντας)— με την παραίτησή του από το ΠΑΣΟΚ το 1979 όταν συνηγόρησε να τυπωθεί η αφίσα «Ναι στην Ευρώπη των λαών, όχι στην Ευρώπη των Μονοπωλίων» τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ, του 15% τότε ακόμα, ψάχνονταν ανάμεσα στο ηρωικό παρελθόν της Αριστεράς και τα καινούργια συνθήματα που είχαν εμπεδωθεί ήταν «Έξω από το ΝΑΤΟ—Έξω από την ΕΟΚ των Μονοπωλίων!»
Θα θυμούμαι πως υπήρξε ένας νουνεχής, μετρημένος και τίμιος πολιτικός. Αυτό.
Συμφωνούμε,Νωντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήEνας σοφός και σεμνός ανθρω}ος και μετά το χάος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝ.Δ.
Χαίρε Νίκο! Ε, ΝΑΙ!
ΔιαγραφήΠολύ χαρήκαμε με τα λίγα αλλά μεστά σου λόγια... Γιώργος και Φωτεινή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνέχτηκε τα λαμόγια, τύπου Παπακωνσταντίνου, Παπαντωνίου, Τσουκάτου, κλπ....
ΑπάντησηΔιαγραφή[ ...] "Οι σημαντικότερες επικρίσεις για το Σημίτη δεν έρχονταν από την αντιπολίτευση, αλλά από το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Οι συγκρούσεις αυτές έπαιρναν ιδεολογικό μανδύα, αλλά στην ουσία, αποτελούσαν ισχυρές προσωπικές συγκρούσεις, συγκρούσεις φιλοδοξιών και ετερόκλητων συμφερόντων, στοιχεία άλλωστε, που διατρέχουν οριζόντια όλες σχεδόν τις φάσεις της πολιτικής ζωής του τόπου -κάθε τόπου- και όλων των κομμάτων. Ο ίδιος δέχθηκε τη διαγραφή του από το κόμμα, σαν να ήταν νέος βουλευτάκος Άνω Ποταμιάς. Εκτεταμένες αναλύσεις για τη Μεταπολίτευση συχνά δεν αναφέρονται καν στη συμβολή του".
ΔιαγραφήΤάσος Γιαννίτσης
Για τα λαμόγια να συμφωνήσουμε... Όμως όσοι ερευνήσουν το παρασκήνιο θα εκπλαγούν ποιοι είχαν την ευθύνη για την επιβολή των "κυρίων" που αναφέρεστε... Διαβάστε τον Μίμη Ανδρουλάκη και θα μάθετε... Πάντως ο Τάσος Γιαννίτσης δίνει κάποιες σημαντικές εξηγήσεις
ΔιαγραφήΗ σεμνότητα και η ταπεινότητα ενός πολιτικού όντος ποτέ δεν εκτιμήθηκαν σε αυτό τον τόπο...η λαϊκή χειραγώγηση καλά κρατεί
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΓΛΑΥΚΩΜΑΤΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφή1
τον φανατισμό της οικονομικής οργάνωσης
αδυνατώ να τον βαφτίσω με όνομα ενός πολιτικού
Χίτλερ ή Στάλιν ή Σημίτης
και άρα να τον εξαγιάσω
2
βαριέμαι και να ζω με τις ραδιοφωνικές εκπομπές
που με ρωτάνε να πω τι είναι το σύστημα
τι είναι η βλακεία...
αλλά εδώ υπάρχει ένα περιθώριο ειρήνης
... όταν ξεχνιούνται οι παρουσιαστές
όταν βαριούνται μες τη μαύρη νύχτα όταν νυστάζουν
3
σήμερα ξύπνησα πολύ πρωί
έχεσα μία μικρή σκατούλα
λούστηκα στέγνωσα
μάζεψα τις βαμβακερές κάλτσες
από το πάτωμα στεγνές
ντύθηκα έβαλα τα παπούτσια μου
τα ίδια τα χτεσινά, κακώς
αφού έχω τόσα χάλια ζευγάρια για να τα αλλάζω
ο καπιταλισμός μου τα έδωσε
4
φοράω αυτό το φωσφορίζον κίτρινο μπλουζάκι
με τέτοιο ήλιο πάλι σήμερα
η μάνα μου λέει ότι θα βρέξει
κάθομαι στο πεζούλι του κηπουλιού
τα ξινά ή τα ταπεινά χόρτα με αγγίζουνε στην μέση
ως ένα σίγουρο αίσθημα ασφάλειας για πάντα
5
στιγμές συνειδητότητας με το εμβαδόν του κυκλικού τομέα
πr² για όλο τον κύκλο το εμβαδόν
θ/2π η γωνία του κυκλικού τομέα...
άρα το γινόμενο ίσον το εμβαδόν του κυκλικού τομέα.
τελικά θr²/2.
Ο Νίκος Καρούζος στον Δημήτρη Κολλάτο είπε ότι δεν έπρεπε να φοβηθεί να φτύσει τον Σημίτη. Συνέντευξη Κολλάτου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις πότε πέθανε ο Καρούζος;;; Το 1990...
ΔιαγραφήΟ Σημίτης τι ήταν τότε για το οποίο έπρεπε να τον φτύσουν;;;
Επίσης ο Καρούζος έγραψε το στίχο "Τσιτσάνη πρέπει να πεθάνεις!"
Από υπουργό τον κάτεχε ο Καρούζος τον Σημίτη. Λόγω της αφυπνισμένης του (ποιητικής) συνείδησης.
ΔιαγραφήΑπό ύπουργο τον κάτεχε
Διαγραφήο Νίκος το Σημίτη
κι εσύ ένα μνημόσυνο
μας τόβγαλες π' τη μύτη!