Νάτος πάλι αυτός ο Γάλλος συγγραφέας ταμπού, Λουί Φερντινάν Σελίν (1894-1961) ή Σελίν (με το πραγματικό όνομα Λ. Φ. Ντετούς), ο γιατρός με περγαμηνές, ο άνθρωπος των κοινωνικών ιατρικών αποστολών για τους καθημαγμένους, ο τραυματίας του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, ο ευφυής και χαρισματικός συγγραφέας (για να αποφύγω τα «μέγιστος» και «σπουδαίος») του εμβληματικού Ταξιδιού. Ο αντιμιλιταριστής και … «φαιοχίτωνας» (διαπρύσιος αντισημίτης, υποστηρικτής των Ναζί) που κινδύνεψε να δικαστεί με τους δωσίλογους στη Γαλλία, ο σπινθηροβόλος και φλεγόμενος, ο μισάνθρωπος ...ανθρωπιστής που σαν γιατρός «δεν πήρε μια» από τους χιλιάδες ασθενείς που περιέθαλψε πριν ή μετά τον πόλεμο, ο ζωόφιλος (και κυρίως γατόφιλος) κλπ., κλπ.
Να τον πάλι με το καινούργιο βιβλίο του στα ελληνικά «Θάνατος επί πιστώσει» που αποφάσισε να εκδώσει η (εξαίρετη και διαχρονική) «Εστία». Έργο του 1951 (εκδόθηκε μια χρονιά πριν το «Ταξίδι στην άκρη της νύχτας») τούτη τη φορά όχι με μετάφραση της Σέσιλ Ιγγλέση Μαργέλου (σπουδαίες οι μεταφράσεις της στον Σελίν που προηγήθηκαν) μα του διδύμου Άγγελου Αγγελίδη & Μαρίας Αγγελίδου (πολύ ζωηρή και σπαρταριστή μετάφραση).
Και να που η μεγάλη λογοτεχνία, έστω και μετά από διάστημα πλέον του μισού αιώνα, επανακαλύπτεται. Και να που αυτή δεν μπορεί να είναι άλλο παρά αυτοβιογραφία!
[…] Δεν είναι τζάμπα ο θάνατος, κοστίζει να τα τινάξεις! Ζητάει ο Κύριος ένα ωραίο σάβανο, κεντημένο με ωραίες ιστορίες. Είναι ακριβή η τελευταία ανάσα. Η ανάσα που θα τελειώσει όλες τις ανάσες! Και πολλοί δεν το ξέρουν! Πρέπει να ξεπαραδιαστείς τελείως! Εγώ σε λίγο θα 'μαι έτοιμος... Θ' ακούσω το ρολογάκι μου να χτυπάει τον τελευταίο μισοσβησμένο χτύπο του, πφουουπ! Και μετά πλοπ! και μετά θα γείρει και θα πέσει στην αορτή του... σαν μέσα σε άδειο μανίκι... Και θα 'ναι το τέλος. Θα τ' ανοίξουν για να δούνε. Πάνω στο λοξό τραπέζι του ανατομείου. Δεν θα δούνε το ωραίο μου παραμύθι, ούτε τη σφυρίχτρα μου... Ο Θάνατος ο χλεμπονιάρης θα τα 'χει πάρει όλα. Ορίστε, Κύριε, θα του πω, εσύ ξέρεις όσα δεν ξέρει ο κόσμος όλος!...
Σελίδες σχεδόν 700, ανάγνωση που προχωρά με μουσική υπόκρουση παλαιών Γάλλων συνθετών σε σπουδαίες ηχογραφήσεις: Devienne (κονσέρτα με φλάουτο), Delande *(De Profundis κλπ.), Marin Marais (Τρίος με Βιόλα) και του Φλαμανδού Orlande de Lassus (Ψαλμοί του Δαβίδ).
Και περιμένω να χιονίσει στην πόλη.
Θα το αγοράσω, αν και οι πειραματισμοί αυτοί φαντάζουν σε μένα ως εύκολοι και αδιέξοδοι....
ΑπάντησηΔιαγραφή