Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2020

"Διάλογος" (όπως πρέπει να είναι!)

 

 


 

Ο διόλου φανταστικός αυτός διάλογος διεξάγεται απ’ άκρου εις άκρον και στα πέρατα της οικουμένης με διαφορετικούς κάθε φορά συνομιλητές. Διόλου απίθανο να τον συναντήσετε, σχεδόν με το ίδιο περιεχόμενο, ακόμα και μεταξύ επιστημόνων, πολιτικών, ιερωμένων, ποιητών, διασκεδαστών κλπ. Εν προκειμένω οι δυο συμπατριώτες μου συζήτησαν όπως ήταν φυσικό με το χαρακτηριστικό ιδίωμα του τόπου. Δεν γνωρίζουμε το τελικό αποτέλεσμα αυτής της άγονης και αδιέξοδης μάλλον κουβέντας που έγινε στο καφενείο λίγο προτού επιβληθεί η "καραντίνα του δευτέρου κύματος". Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί μετά την αποχώρηση των δυο συνομιλητών ως πειστήριο περί του πράγματος… Οι τρεις ελιές στο πιάτο του μεζέ φαγώθηκαν. Το λευκό τυρί Βουλγαρίας και οι πίκλες επίσης. Η ντομάτα και το αγγουράκι – ως εκτός εποχής-  αφέθηκαν  ως έχει. Το τσίπουρο στα ποτήρια ρουφήχτηκε μέχρι τέλους…

«Αρέ, Λιόλια σ’ έψαχνα! Που ήσαν μπρι έρμι;»

«Καμπoυθινά!»

«Τί έκαμνις;»

«Κάντιπουτα»

«Δεν κάθισι να σ’νάξουμι μια ρακί;»

«Γιατί να μη κάτσου; Μαλλουμέν’ είμαστι σάματ’;»

Κάθ’ντι. [μτφρ. Κάθονται]

«Κι δεν μι λες…;»

«Δε σι λέου!»

«Όχ’. Πέ μι: Θα του κάμ’ς;»

«Ποιό;»

«Του αμπόλ’…»

«Αχάαα!» [μτφρ. ΝΑΙ!]

«Γιατί;»

«Γιατί έτσ’!»

«Κι δε φουβάσι;»

«Τι να φουβ’θώ;»

«Του… τσιπάκ’!»

«Ποιο τζιπάκ’;»

«Οχ, αρέ του τζιπάκ’… Του  τ σ ι π ά κ’!»

«Κι τι είνι του τσιπάκ’;»

«Αυτό απ’ θα μας βάλ’ ου Γκέητς…»

«Κι γιατί θα μας του βάλ’ αυτός;»

«Για να μας αλλάξ’ του Ντι-ιν- έι!»

«Του… ποιό;»

«Του Ντι-ίν- έι…»

«Αααα, για ταύτου…» [μτφρ. Ώστε, έτσι…]

«Μη λές ότ’ δεν τα ξέρ’ς…»

«Ποιά να ξέρου αρέ χλιούρδα;»

«Αυτό απ’ θέλ’ν να μας κάμ’ν!»

«Ποιoί;»

«Αυτ’νοί…»

«Μπαααα, ντιπ δε φουβούμι. Μόνι για τ’ ισένα έρμι στιναχουριούμι ψίχαλας…»

«Γιατί;»

«Τόσην ώρα ιδώ μι πέθανις στα αμιρικάν’κα. Τι τσιπάκια, τι Γκέητς, τι  Ντι ιν έι… Άλλ’ αντ’ άλλουν… Δεν παέντ’ς πουθινά να κοιταχτείς λέου ιγώ; Προυτού να του κάμ’ς τ’ αμπόλ’ του σιούκουσις για τα καλά γλέπου…» [μτφρ. Του σ’κώνου= αποτρελλαίνομαι]

«Λες;»

«Εμ, λέου γιά…»

 

9 σχόλια:

  1. προτείνω να καθιερώσεις μια εβδομαδιαία Βογατσιώτικη καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν ξέρω πώς αλλά ο παππούς μου Ξενοφών μού λέγε διάφορα τέτοια και ανάλογα του α π’να σι φάει ου λύκους ...
    Η διάλεκτος λιμού είναι γνώριμη ως βλάχικη. Βέβαια δεν έχει να κάνει με τα αληθινά βλάχικα που είναι λατινογενής μάλλον γλώσσα. Είναι πιθανώς Εκδοχή της Ελληνικής. Εδώ υπάρχουν τα Scotch κάτι ανάλογο σε Αγγλική έκδοση με λέξεις που δεν γίνονται καθόλου αντιληπτές από τους Άγγλους. Η μάνα είναι μΈδερ όχι μάδερ -mether. To παιδί Wane ουέην. Τα ψώνια μέσατζες κλπ ντάουν είναι ντούν. Ντάουν Τάουν είναι ντούν τούν! Μπρέντ είναι μπρήντ αλλά και κόκ είναι τάτζερ tadger. Χήντιν άφ είναι αντί going away / I m leaving. Άρς είναι έρσς. Δίνε του τώρα είναι Μπίτ ιτ δε νούου ή αλλιώς μπάγκερ άφ αντί go away!
    Μικρό μάθημα Σκωτικής / Scots. Η ανάλογη εθνική γλώσσα της Σκωτίας τα Γκάλικ / Gaelic δεν τέμνεται με την Αγγλική σε δομή και δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Τάπαλατ θα πεί ευχαριστώ στα Gaelic. Failte ga Alba/welcome to Scotland.: Φάιλτσιε γκα Χάλαουα. Χάλαουα/Scotland.!!! 👀😀🏴󠁧󠁢󠁳󠁣󠁴󠁿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άκρως ενημερωτικόν και αρκούντως διασκεδαστικόν αδερφέ μου. Νομίζω οι Σκώτοι διεκδικούν να είναι επάξια οι... βογατσιώτες της Μεγ. Βρεττανίας.
      "Πούντ'ς;"
      "Γιάτ'ς!"
      Θα πει:
      "Πούν'τοι;"
      "Νάτοι!"

      Διαγραφή
  3. Μωρέ δε φτσχνς κι ένα σκεδιο για τον Καραγκιόζη να γελάσει μπαρεμ κι κάθε πικραμένος; μα κι με τούτονα γελάσαμε κομματι... ΑΕΙ κι την Λαμπρή να βρεθούμε στην αυλή της μπαμπως σου Κλεοπάτρας για κάνα κρασί, θα μας τηραει από καμιά γωννιτσα από ψηλά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δώσε σήμα φίλε και μην κρύβεσαι πίσω από το uknown, πληζζζζ.
      Κάτι ξέρεις εσύ από την ΘΡΥΛΙΚΗ αυλή... Και κάτι φυσικά από τον Καραγκιόζη που παίχτηκε στα "καλοκαίρια της αθωότητας"... Είσαι από τους μύστες που έλαβαν τη δωρεά της αγάπης.
      φιλώ
      Ν.

      Διαγραφή