Γυπαρίτις και Γυπαροϊοί…

 

 

Τη συντροφιά του αντιεμβολιαστικού αχταρμά της 14ης Ιουλίου με τις μερικές χιλιάδες διαδηλωτών στα μεγάλα άστεα (συγκέντρωση κάθε λογής ανθισταμένων στη λογική) συμπλήρωναν και τούτοι δω οι, αν μη τι άλλο, ευγενείς και καλοπροαίρετοι άνθρωποι που -τη λέω την αμαρτία μου- ουδόλως εγνώριζα ότι υπάρχουν. Φέρουν την επωνυμία «Ελληνική Σοσιαλιστική Αντίσταση» (τουτέστιν Ε.Σ.Α., όνομα και πράμα!)  κι έχουν για σήμα τους το μισό διακριτικό των Ες-Ες (και τί τους πείραζε και δεν το άφησαν ολόκληρο αφού καθ’ ολοκληρίαν ασπάζονται ιδέες και αρχές του ναζισμού;). Και αυτοί μαζί με τους υπόλοιπους διαδηλώνοντες «θέλουν να πέσει η Κυβέρνηση του Μητσοτάκη». Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν (ας συνεχίσουμε να τους αποκαλούμε με τη συμβατική τους ιδιότητα) έχουν και ιστότοπο (εμ, πως αλλιώς;). Εκεί, προτού δυό χρόνια, Ιούλιο μήνα, μέρα της επετείου της δολοφονίας του Ίωνος Δραγούμη από τους πραίτορες του Βενιζέλου, είχαν αναρτήσει και το εξής (πάρτε δυο Primperan μαζί, βαθιά ανάσα και με κάμποση υπομονή διαβάστε):

Τη σημερινή μέρα όλα τα γκρουπούσκουλα, τα κόμματα και οι γραφικές ημιμαθείς περσόνες της ακροδεξιάς προσέρχονται στο μνημείο του Δραγούμη για να καταθέσουν στεφάνια και να κλαψουρίσουν για την "άδικη" εκτέλεση του. Εμείς, όμως, έχουμε τελείως διαφορετική άποψη. Η σημερινή επέτειος όχι μόνο δεν μας λυπεί, αλλά αντιθέτως, αποτελεί ένα  παράδειγμα της "αμοιβής" που λαμβάνει κάθε προδότης αυτού του πολύπαθου έθνους.

Ο Ίων Δραγούμης ήταν ένας υψηλόβαθμος τέκτονας, που όχι μόνο υπήρξε διαπρύσιος ιεροκήρυκας της ελληνοτουρκικής φιλίας, αλλά επιθυμούσε και διακαώς την ομοσπονδιοποίηση Ελλάδας και Τουρκίας. Το όραμα του αυτό δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν, αν αναλογιστούμε ότι υπήρξε γόνος φαναριώτικης οικογένειας. Είναι το πρόσωπο που αμφισβήτησε την ελληνικότητα Κρητικών και Μικρασιατών, ευχόμενος με πάθος την εξόντωση τους από τους αγαπημένους του Τούρκους, ενώ ταυτόχρονα πολέμησε με κάθε τρόπο το όραμα της Μεγάλης Ιδέας σε μια περίοδο που ήταν εφικτή εκπλήρωση της.

Τιμή και δόξα στον θρυλικό Μακεδονομάχο Παύλο Γύπαρη, που δεν ξέχασε την προδοσία του Μακεδονικού Αγώνα, τότε που ο Δραγούμης τα βρήκε με τους Νεότουρκους (τους συνέδεαν άλλωστε βαθύτατοι τεκτονικοί δεσμοί..) και τον "έστειλε" να βρει τους Φαναριώτες προγόνους του.

Είχαν μάλιστα τυπώσει αφισέτες και τρικάκια...

 

Χαίρομαι ειλικρινά που επιτέλους ο Ταγματασφαλίτης Παύλος Γύπαρης βρήκε τους κανονικούς διαδόχους του στο ελληνικό μέλλον που οραματίστηκε. Και στις πρακτικές και στην αμορφωσιά και στη χυδαιότητα. Ακόμα πιο πολύ όμως χαίρομαι που επιτέλους ο ελεεινός αυτός χώρος εμέσει τον Δραγούμη τον οποίο αφού δολοφόνησε και καταβρόχθισε αμάσητο δεν κατάφερε επί τόσα χρόνια καθόλου να τον χωνέψει. Αποτελεί κι αυτό μιας μορφής δικαιοσύνη.

Οι Γυπαραίοι με τους Γυπαραίους. Η ήρα αλλού και το στάρι αλλού. Γένοιτο!