[Φωτογ. Ν. Τσίγκας]
Στη Ρόδο, τη Φολέγανδρο και τα Γλυκά Νερά
την Κρήτη και την Πάρο
Ελένη, Γαρυφαλιά, Καρολάιν, Σουζάν, Μυρτώ
Για τα μαρτύρια σας
Για τα καλοκαίρια που δεν θα ζήσετε
Συγγνώμη συγχώρεση και έλεος
Που ανάμεσα μας αφήσαμε και βλάστησαν αγκάθια
Κι έμοιαζαν με «άντρες» ή «συντρόφους»
(Με χέρια χειρότερα κι από μαχαίρια…)
Όταν η δύναμη της αγάπης υποκαθίσταται από την αγάπη της δύναμης. Απλή κι ατόφια η πρώτη, πολυκέφαλη η δεύτερη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκινεί αφάνταστα η αυθόρμητη ποίηση σου Νώντα και Νοιώθω εντελώς ανήμπορος και φρίτω κάθε φορά που βλέπω στις ειδήσεις εγκλήματα και σκοτωμένα κορίτσια αλλά και αγόρια στην καθημάς Εσπερία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞανά και ξανά ο Μπέζος πήγε στο διάστημα και ο Μπράνσον τα ίδια. Και είναι καλό αυτό
βέβαια αλλά πώς ζούμε με τα θηρία και κτήνη της διπλανής πόρτας ελεύθερα να αλωνίζουν στην αυλή μας; Τί μπορεί να αλλάξει αυτό το έρεβος. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να σταματήσει να γίνεται Κράκεν και Λεβιάθαν; Αλίμονο δεν έχει βρεθεί τρόπος. Πώς να «σιδερώσεις» τις ψυχές από τις ζάρες της αποτρόπαιης ασχήμιας του δολοφόνου. Με φόνο εκτέλεσης θανατικής ποινής; Με φυλάκιση; Μα αυτά τα ίδια γίνονται στον ίδιο κύκλο της ιστορίας που γνωρίζουμε 2500 χρόνια. Και τίποτα δεν άλλαξε;!; Παρά το αγαπάτε αλλήλους, το ότι δαμάσαμε τη βαρύτητα και την ατμόσφαιρα και φτάσαμε στο μέσο αστρικό διάστημα, τα Νόμπελ και τα γράμματα και τις τέχνες δεν θεραπεύσαμε την τεράστια πληγή του ανθρώπινου όντος. Το ένστικτο του φονιά κτήνους αντανθρώπου!
Συγκλονιστικός ο τίτλος σου! Αλλά και πόσες συγγνώμες οφείλουμε στη νέα γενιά-φρίκη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή