Πολλή δροσιά στον κάτω κόσμο τώρα...
Ποτάμια τα δάκρυα από τον απάνω.
Κι οι ουρανοί ανοιχτοί.
Όλο το βράδυ συντροφιά στον ύπνο
με πεθαμένους πολλούς αγαπημένους
«Κούρνιασαν στον ύπνο των ζωντανών
Ίσως γιατί θα μούσκεψαν εκεί κάτω
Και δεν άντεχαν άλλο!», είπα.
Σ' ευχαριστούμε, Νώντα, που μας θυμίζεις αυτούς που ποτέ δεν ξεχνάμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή