"σκίζομαι" για τις λέξεις και το χαρτί...
Σὲ ἑκατόχρονους τοίχους πλατειῶν
Ἤ στὰ βρὰχια τῆς Σιθωνίας
Δίχως χῶμα καὶ δίχως νερό
Μὲ τὴν ἀνάσα τῶν πουλιῶν
Μὲ τὸ χάιδεμα τοῦ ἀνέμου
μονάχα
Ἀνθίζουν ἐξαίσια
Τὰ ἐλαφρά καὶ βαθέα ἰώδη
Πραγμάτωση τοῦ ἀνέλπιστου
ἀψευδής.
Απ' τα ωραιότερά σου!
Υπέροχο, φίλε μου! Καλλιόπη Εξάρχου
Τα είπες όλα ….!!!
Απ' όλο το σύμπαν είναι ίσως νομαδικό το προτέρημα τούτου του γαλάζιου πλανήτη να έχει σπέρμα ζωής κι αυτή αρπάζεται απ' όπου μπορεί...
Ανέλπιστα αισιόδοξο το άνθισμα φυτών σε μέρη με καμία προσδοκία εμφάνισης και ύπαρξης ζωής!
Και όμως συμβαίνει!!
Απ' τα ωραιότερά σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο, φίλε μου! Καλλιόπη Εξάρχου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα είπες όλα ….!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' όλο το σύμπαν είναι ίσως νομαδικό το προτέρημα τούτου του γαλάζιου πλανήτη να έχει σπέρμα ζωής κι αυτή αρπάζεται απ' όπου μπορεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνέλπιστα αισιόδοξο το άνθισμα φυτών σε μέρη με καμία προσδοκία εμφάνισης και ύπαρξης ζωής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όμως συμβαίνει!!
ΑπάντησηΔιαγραφή