Ιστορίες για αγρίους (καιρούς)…

 

«Tο Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2022 απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Σωτήρη Δημητρίου για το έργο του “Ουρανός απ’ άλλους τόπους”».

Λένε —και είναι αλήθεια…— πως το διήγημα στις μέρες μας περνάει κρίση. («Δεν πουλάει ρε φίλε!») όπως και το ποίημα («Τι χρειάζονται οι ποιητές σε μικρόψυχους καιρούς;»). Το μυθιστόρημα ωστόσο παραμένει κραταιό στα ράφια και τις προθήκες, ένδοξο με πολλή όμως «σαβούρα» στην ετήσια  άφθονη σοδειά...

Μετρώ (με οδύνη) άξιους διηγηματογράφους που στρέφονται —δοκιμάζοντας την τύχη τους (;)—  σ’ αυτό το τόσο διαφορετικό είδος γραφής… Και να που ένας κατεξοχήν διηγηματογράφος μας, από τους πιο καλούς συγκαιρινούς, βραβεύεται για το «μυθιστόρημά» του (που συναρθρώνεται από δεκάδες αυτόνομα διηγήματα —ή «συναπαρτίζεται από  96 επιμέρους ιστορίες»— όπως διάβασα πριν καιρό...).

Ότι όμως και να κάνουν (γιατί φαίνεται το τι προσπαθούν να κάνουν καιρό τώρα «οι ειδικοί της χάρτινης εξουσίας» και κολαούζο δε θέλει το πράγμα…) το διήγημα θα είναι εδώ και θα εκδικείται. Έστω σφιχτά αγκαλιασμένο κάτω από την κοιλιά των κριαριών θα εξέρχεται αφάγωτο από τη σπηλιά του Κύκλωπα.

Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ἀμήν! 

 

 

ΥΓ. Για το παρακάτω δεν έχω λόγια:  

Σημειώνεται ότι, για το έτος 2022, η αρμόδια Επιτροπή αποφάσισε ομόφωνα να μην απονείμει Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου/ης Συγγραφέα έως 35 ετών και τιμητική διάκριση σε λογοτεχνικό περιοδικό.

'Η δεν υπάρχει πρωτοεμφανιζόμενος κάτω των 35 με άξιο λόγου έργο ή αυτός κρύβεται ο έρμος... Και δεν υπάρχουν (πρόθυμα) λαγωνικά να τον ξετρυπώσουν. Όσο για την αδυναμία βράβευσης λογοτεχνικού περιοδικού, αυτό κι αν δεν είναι από τ' άγραφα πάλι...