«Έτσι υπηρετήσαμε πάντα στην πόλη αυτή. Έτσι λυτρώσαμε την Αγία Σοφία από τα δεσμά της και την ανοίξαμε για προσευχή σύμφωνα πάντα με τη διαθήκη του Μωάμεθ του Πορθητή». Έλεγε πριν λίγο στη συνοδεία του. Δεν μπήκε με άλογο. Δεν σπάθισε το μάρμαρο. Δεν ανέβηκε σε τούμπα πτωμάτων. Κουστουμάτος και γέρων όμως εμμονικά αποφασισμένος…
Ανασήκωσε τη λινάτσα που σκέπαζε το ψηφιδωτό και κοίταξε από κάτω. Ούτε λύπη ούτε χαρά. Αλλά με ένα ήσυχα αυστηρό βλέμμα ο Χριστός τον κοίταζε ενώ συνέχισε να μουρμουρίζει εδάφια από την Επί του Όρους Ομιλία. Κείνη την ώρα «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι» έλεγε.
Ξανάριξε το χράμι πάνω στο ψηφιδωτό ο Ερντογάνης και απομακρύνθηκε να συνεχίσει την προσευχή του στο «Τζαμί» αργοπατώντας αθόρυβα πάνω στην απλωμένη στο πλακόστρωτο, σαν μούχλα αδυσώπητη, πράσινη μοκέτα…
Αχ! Ως πότε θα ανεχόμαστε την βεβήλωση των βαρβάρων πάνω στα άγια της φυλής μας. Οι Ευρωπαίοι ας μην ξεχνάμε ότι ήταν οι πρώτοι που κατέλησαν την αυτοκρατορία μας. Για αυτό δεν αντιδρούν καθόλου.
ΑπάντησηΔιαγραφή