Quo vadis?

[επί τω Νέω Έτει...]

Πεζόδρομος Αγίας Σοφίας -Παραμονή Χριστουγέννων... [ΦΩΤ.  Ν.Τ.]

 
[...] Γνώρισα πρωϊνά, απογεύματα, βραδυές,
Με κουταλάκια του καφέ μέτρησα της ζωής μου τις στιγμές
Γνωρίζω τις φωνές που σβήνοντας
                           αφήνουνε τον στεναγμό να ξεψυχήσει
Σκεπάζονται απ' τη μουσική σ' ενα δωμάτιο πίσω
Έτσι με τι θάρρος να τολμήσω;

Κι όλα τα μάτια γνώρισα, όλα τα 'χω γνωρίσει-
Μάτια που καθηλώνουνε σε σχήμα τύπων φραστικών
Κι έτσι σχηματισμένος, σε καρφίτσα τεντωμένος
Όταν είμαι καρφωμένος και σαν έντομο στο τοίχο    
                                                             ζαρωμένος
Τότε πως μπορώ ν' αρχίσω
Ν' αραδιάζω τα ξεφτίδια έργων μου και ημερών;
                     Kαι πώς να συνεχίσω; 

T.S. Eliot, Το ερωτικό τραγούδι του Τζ. Άλφρεδ Προύφροκ, Μτφρ. Άλκης Άβερμπαχ.