Πρωταγωνιστές των Αγίων Παθών και υγιεινή..

Ημερολόγια μοναστικής περιόδου 

["ὡς στρουθίον μονάζον ἐπί δώματος"]

Giotto. “The Kiss of Judas” or “The Betrayal of Jesus”.

Ένας αμερικανός ψυχίατρος (του οποίου το όνομα δεν συγκράτησα, καθώς διόλου δεν προτίθεμαι άλλοτε να τον ξαναθυμηθώ), δήλωσε μέσες-άκρες τις προάλλες: "ο άνθρωπος που μας τείνει το χέρι για χειραψία συμπεριφέρεται αντικοινωνικά. Είναι σαν τον καπνιστή που αποφασίζει να καπνίσει εκεί που το κάπνισμα δεν επιτρέπεται"...  Περιμένω λοιπόν, κι εφ' όσον η πανδημία του κορωνοϊού δεν αποφασίσει να υφεθεί,  η αμερικανική ψυχιατρική εταιρία να θεσπίσει καινούρια υποκατηγορία  δίπλα σ' εκείνη της εξάρτησης από νικοτίνη ή το αλκοόλ ή τις ψυχοδραστικές ουσίες στο DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-5)  και αυτήν της... "εξάρτησης από την χειραψία". Το θέμα βέβαια έχει τεράστια ανθρωπολογική, κοινωνιολογική, φιλοσοφική αλλά και άλλες διαστάσεις. Δεν προτίθεμαι να θίξω καμιά εδώ έτι περαιτέρω. 

Τα Άγια Πάθη βαίνουν στη κορύφωσή τους κατά την πορεία προς τη Σταύρωση. Στέκομαι στην συμπεριφορά του Ποντίου Πιλάτου. Οδηγεί στο Σταυρό έναν αθώο αλλά "Νίπτω τάς χείρας μου" λέει,  και, "Ἀθῶος εἰμί τοῦ αἷματος τούτου". Νωρίτερα όμως έχει ρωτήσει με σαρκασμό: "Και τί ἔστιν ἀλήθεια;" καθώς καμώνεται τον αιώνιο αναζητητή της Αλήθειας... 

Ωστόσο, βραβείο θα έπαιρνε ο Πιλάτος σήμερα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας γι΄αυτή του την εξαιρετική  καμπάνια σχετικά με το νίψιμο των χεριών που σώζει ζωές!

Όσο για τον ανεκδιήγητο Ιούδα τον Ισκαριώτη τώρα τί να πω; Σήμερα θα του άξιζε δικαίως το κρέμασμα για το φιλί που έδωσε, μαζί με το "Χαῖρε Ραββί", τη νύχτα εκείνη στον κήπο της Γεθσημανή...