Πέμπτη 16 Απριλίου 2020

Θρηνητικό... γιά χελιδόνια


Ημερολόγια μοναστικής περιόδου 
                                     ["ὡς στρουθίον μονάζον ἐπί δώματος"]



Μια... Πιετά χελιδονιών  (από τό διαδίκτυο/ EUROKINISI)

Χελιδονάκι θά γενῶ
νά πέσω στήν αὐλη σου
νά κάνω πώς ἐπέθανα
γιά νά γενῶ δική σου

                              Ανάθεμα τον αίτιο ΚΛΙΚ εδώ
                                                   θαυμάσιο παραδοσιακό τραγούδι της Ιωνίας 



Θρηνητικά των ημερών αδυσώπητα, εμμονικά, αναπόφευκτα. Αριθμητική των θανάτων, επιδημιολογία της αγωνίας,  ημέρες τραυμάτων, ματαιώσεων, ανατροπών, απωλειών. Η νέα -σχεδόν γκροτέσκα- υγειονολογική συμπεριφορά του ανθρώπινου είδους. Η καταργημένη κοινότητα. Και η διαδικτυακή εναλλακτική εκδοχή της. Η στέρηση "του άλλου", του φίλου, του "έξω". Καιρός για το μέσα και τα "ένδον". 

Γιά κάποιους το ταξίδι θα τελειώσει εδώ χωρίς πολλά πολλά...

Κι ένα ταξίδι που τόπιασαν φευγαλέα τα μίντια μα τ' άφησαν  γρήγορα ("για αποδημητικά θα μιλάμε τώρα μέσα στην επιδημία και τις εκδημίες;"). Άλλος ο  θρήνος που μετράει... Όχι αυτός!

Στην Αργολίδα κατέφθασαν πιστά στην εποχή, σμήνη χελιδονιών που τα βρήκε στο δρόμο τους καιρός δριμύς, αντίξοος. Βροχές και δυνατοί αέρηδες μπήκαν εμπόδιο στα μικρά στήθη, κούρασαν τις λεπτεπίλεπτες φτερούγες, εξάντλησαν τις  αναπνοές,  καθυστέρησαν  το ταξίδι, έμειναν πάνω από τη θάλασσα να πετούν παραπανίσιες μέρες τα μικρά πουλιά. Αποκαμωμένα κατέβηκαν και στάθηκαν στη δημοσιά επάνω. Εκεί έπεσαν να ξαποστάσουν τα σπαθάτα πουλάκια που αναγγέλλουν την Άνοιξη στους ανθρώπους. Δεν επέζησαν πολλά. 

Λένε λοιπόν (και στη φωτογραφία φως φανάρι!)  πως το  χελιδόνι που ορφανεύει δεν το κουνάει  ρούπι από τον νεκρό σύντροφό του απομένοντας εκεί  βουβά να τον θρηνεί.  Και δεν φεύγει ούτε κι όταν ακόμη πλησιάζουν λογής τροχοφόρα.  Θάνατος τα ξαναζευγαρώνει...

Των πουλιών λοιπόν και των ανθρώπων η μοίρα κοντινή:

Ἐμβλέψατε εἰς τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ ὄτι οὖ σπείρουσιν οὐδέ θερίζουσιν οὐδέ συνάγουσιν εἰς ἀποθῆκας καί ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· 
οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν...




6 σχόλια:

  1. Ευτυχώς μεγάλωσα στο χωριό.....χελιδονακια μου φτερωτα μικρά αγγελακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γ. και Π. θερμά ευχαριστώ φιλώ [παρανόμως...] και εύχομαι ν΄αναστηθεί ο κόσμος καλύτερος, δικαιότερος, σοφότερος, ... Μαζί και εμείς... Από τη σκληρή δοκιμασία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ καλό ιδίως με τη μελωδία αυτή του Χατζηδάκι πάντα συγκινούμαι-ευχαριστώ θερμά Πάνο.
      Ενσταση μικρή για αναφορά επί του "βίδεο": Tο ακορντεόν δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση... Πως λοιπόν θα βάλουμε τη... γάτα μας να μάθει;

      Διαγραφή