4Χ4 || Τέσσερις ποιητές / Δεκαέξη ποιήματα ( ΙIΙ)

                   

  Νίκη Καραγάτση (1914-1986), Εσωτερικό μέ αφίσα του Κόντογλου, 

     τέμπερα σε χαρτί || από τόν κατάλογο Δημοπρασιών "Βέργος" (Νοέμβριος 2014).

  

Δάφνη Χρονοπούλου

στα βήματα των ρομαντικών, πεισιθανάτια σονέτα, χαϊκού, σπασμένες ρίμες της  δημοτικής μούσας, δάφνες και πικροδάφνες, μιας Αθηναίας της Μυκόνου…

ΚΑΙΡΟΣ

Πάλι βοριάς»· τούς ἄσπρους τοίχους

τζακιοῦ καπνός θά τούς μαυρίζει

ἀπό τά στρίμματα, ὅταν ὁ καιρός γυρίζει.

Νύχτας βοριᾶς ἀπό τῆς ἐρημιᾶς τούς ἤχους

σκυλιά μακριά, πόρτα πού τρίζει,

Ἄγρια κύματα, ἡ θάλασσα ἀφρίζει.

Σιωπῆς βαριᾶς σά πέτρες τείχους

πού ὕψωσαν καί τούς χωρίζει,

τῆς νιότης κρίματα, θανάτου βήματα

καί ὁ καιρός πού πίσω δέ γυρίζει.

 *

ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ

Οἱ ναυτικοί ἔχουν μιά γλάστρα στά καράβια,

ψάρι στή γυάλα ἔχουν στήν πόλη οἱ στεριανοί.

Οἱ μεγάλοι ἔρωτες στό θάνατο τελειώνουν

κι οἱ κωμικοί νά φέρνουν δάκρυα εἶναι ἱκανοί.

Οἱ ἄρρωστοι ἀγαπᾶνε τά λουλούδια

πού θά πεθάνουνε πιό γρήγορα ἀπ’ αὐτούς

Κι οἱ πικραμένοι κλαῖνε μέ τραγούδια

πού κοροϊδεύεις στή χαρά σου ὅταν τ’ ἀκοῦς.

Τό αὐτονόητο ἔχει μιά γοητεία

πού ἡ Φύση κάθε μέρα μᾶς στερεῖ

Κλείνει ἔξω ἀπ’ τά τείχη τή φοβία

πώς συμφορά ὅπου να ’ναι θά μᾶς βρεῖ.

Με πόλεις, μέ γεφύρια, μέ καράβια

ζητᾶμε νά ζητήσει ἀνακωχή

ἡ Φύση, πού νικάει καί μᾶς μικραίνει

ὅπως τή γάτα τή μικραίνει ἡ βροχή.

Οἱ ναυτικοί ἔχουν μιά γλάστρα στά καράβια

καί τά παιδιά ζητάνε καναρίνι στό κλουβί.

Παρηγοριά εἶναι γιά μᾶς τό μάτι ἡ συμμετρία,

πού τό ἀποσπᾶ ἀπό μιά κραυγή βουβή.

  *

Από τη συλλογή «Ἡ πόρτα τῆς Ληνῶς», έκδοση Kastellakia Records, 2004

ΤΑ ΧΑΪΚΟΥ ΤΗΣ ΞΕΝΗΣ

Μιά κουκουβάγια

ἀπ’ τό σκοτάδι:

Γλαῦκα στήν Ἀθηναία,

κόμισε ἡ μοῖρα

νά μοῦ θυμίσει

ὅτι ἀλλοῦ ἀνήκω.

Μιά ξένη εἶμαι.

Ὅπου ἀγαπῶ:

τό ἐκεῖ μου ἐδῶ εἶναι.

Τό ἐκεῖ μου χθές

τό ἐδῶ ἀλλοῦ

τό ἐγώ μετέωρο.

  *

ΔΕ ΘΑ

21 Ὀκτωβρίου

τοῦ φεγγαριοῦ ὁ δρόμος

πάνω στή θάλασσα

σκίζει μέ ἀσήμι τό μελάνι.

Σκοτείνιασαν τό μεσημέρι

οἱ ἤλιοι Ἄνοιξης παλιᾶς.

Δέ θά ἀγαπήσουμε ξανά, ρωτάω.

Αὐτό ἦτανε;

Στή μνήμη πιά δοσμένα

ἐκεῖνα τά ταξίδια;

Δέ θά ἀγαπήσουμε ξανά;

  *

Από τη συλλογή «Τά 40 του θανάτου», εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2015

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΔΑΦΝΗΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

(1979)   Οι προεκτάσεις της μαύρης κάλτσας, Κέδρος

(1987)   Όνειρο μέσα σε όνειρο [μτφρ. ποιήματα] Βιβλία των Μουσών, Αθήνα

(1987)   Ιαπωνικά λουλούδια του τσαγιού, Βιβλία των Μουσών, Αθήνα

(1994)   Τρεις ιστορίες, Βιβλία των Μουσών, Αθήνα  (1994)

(2004)   Η πόρτα της Ληνώς, Kastellakia Records

(2015)   Τα 40 του θανάτου, Γαβριηλίδης

τα blogs της Δάφνης Χρονοπούλου:

http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2020/04/blog-post_6.html#axzz6IxwF2cU8

http://kastellakia.blogspot.com/#axzz6IxwYmGTy