Θεέ μου μεγαλοδύναμε
που ’σαι ψηλά κει πάνω,
Τουρίστες στις ομπρέλες μου
στείλε μου κι ας πεθάνω.
*
*
Στης Μykonos τις στριμωξιές
στραβά θα κάνω μάτια
μα θα 'χω απολυμαντικό
μα θα 'χω απολυμαντικό
σ' όλα τους τα κρεβάτια.
*
*
Ἀκου λοιπόν πατέρα μου,
λυπήσου τα παιδιά μας
και στείλε... ξεκορώνιαστους
ξένους στην αμμουδιά μας!
*
*
Καταραμένους του Κατάρ
μη σώσεις και μου στείλεις
Εγγλέζους, Γάλλους, Ιταλούς
να τους διαβολοστείλεις!
Συγχαρητήρια για το ποίημά σου. Όσο για μένα, άστα καλύτερα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γράφω πλέον ποιήματα
Με τον κορονοιό εν όψει
Το τι θα γίνει αύριο
Θα έρθει να με κόψει
Ποιός θα το περίμενε πως θα γινόμασταν όλοι μας κάποτε
ΔιαγραφήΟ.Υ.Κ...
Οχι βέβαια Ο[μάδα] Υ[ποβρυχίων] Κ[αταστροφών]
αλλά ... Ο[μάδα] Υ[ψηλού] Κ[ινδύνου];...
Μεγάλο το καρδιοχτύπι, δυστυχώς για λίγους-τους περισσότερους τους περιγράφεις έξοχα στην πρώτη στροφή. Θεέ μας μεγαλοδύναμε, προστάτεψέ μας, γιατί μόνοι μας δεν...
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίστευτο, κι όμως αληθινό: τα παιδιά με αυτισμό, με τα οποία βγαίνουμε για καφέ μια φορά την εβδομάδα, κρατούν τις αποστάσεις των δύο μέτρων... Απόσταση για τον ιό: λένε όσα έχουν λόγο. Τα άλλα μας στέλνουν φιλιά από μακρυά. Ποιοι είναι τελικά οι... τυπικοί; Από την Ο.Υ.Κ.,
ΑπάντησηΔιαγραφή