"Τον καλωσόρισε... με... οπωροφόρα... δέντρα... στις... χούφτες της!"
Να γράφτηκε μέσα στο lockdown... ή μετά;
Νοσταλγία χειραψίας, ανάμνηση αγκαλιάς... υπέρβαση της... ανθοδέσμης και αντικατάστασή της από κάτι πιο ζωντανό, που μάλιστα καρπίζει ριζωμένο στα χέρια ενός προφανώς αγαπηθέντος ανθρώπου;
Καλοκαιριάζει ο καιρός έξω κι έχουμε ανάγκη να αυταπατηθούμε, να ελαφρύνουμε το βάρος υποκρινόμενοι... "ελαφρότητα". Να ξεχάσουμε τη φρικωδία που ενεδρεύει κάθε μας βήμα πρόθυμη να τιμωρήσει κάθε "παρασπονδία" μας που παρεκκλίνει από τους κανόνες...
Θα είχα αρκεστεί σε ακόμα πιο ταπεινά και εφικτότερα: Ένα ζουμερό ροδάκινο, λίγα πετροκέρασα, γλυκό περγαμόντο ή ένα λάφυρο της μνήμης των παιδικών χρόνων: "υποβρύχιο" βυθισμένο μέσα σε ποτήρι διάφανο με καταπαγωμένο νερό.
Τόσο φτηνή (μα εντός μας πανάκριβη!) αγαπητική συναλλαγή μέσα "στον κακό μας τον καιρό"...
Εγώ,πάλι, γιατί νόμισα ότι είναι γραμμένο σε ασπίδα των ΜΑΤ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσως παρεφρόνησα από την μεγάλη δόση Black ( και οχι Pink) Floyd στα Media.
σε ...ΚΑΦΑΟ του ΟΤΕ γραμμένο
ΔιαγραφήΤην δροσια και φρεσκάδα τους να'χεις Νωντα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηγαία ποίηση, στο σύνολο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς το «φρούτο» που ρυπάνει το κουτί του ΟΤΕ μπέρδεψε το φρούτο με το δέντρο. Με την ίδια ευκολία κάποιοι νοσταλγοί ολοκληρωτικών καθεστώτων μπερδεύουν τη δημοκρατία με την αυθαιρεσία και την ανυπακοή στους νόμους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοίηση... Πολύ μου άρεσε...
ΑπάντησηΔιαγραφή