"Θεσμοί" αλλοπρόσαλλοι και διχασμένοι...

...Ελλάδα διαλυμένη!

Tusk: "Nobody here is an angel!"

Aristotelous square , Thessaloniki, 3.7.2015 [PHOTO N.T.]

Πρώτα ένα e-mail: 

"ΛΥΠΑΜΑΙ[και θυμώνω πολύ]

Ώστε οι πέντε μήνες έφεραν την καταστροφή. Και την ευτέλεια. Και την ταπείνωση.

Τα τελευταία- όχι πέντε μα πολλά πολλά-χρόνια δεν υπήρξαν καν. Δεν υπήρξαν χιλιάδες νεκροί, εκατομμύρια άνεργοι. Δεν υπήρξε φτώχια, ευτέλεια, αναξιοπρέπεια, ασχήμια ανείπωτη. Δεν υπήρξαν ούτε βαρώνοι, ούτε λαμόγια, ούτε πουλημένοι "ηγέτες", ούτε εκχώρηση των πάντων- υλικών και πνευματικών-. Ούτε η απόλυτη ανηθικότητα, η μέγιστη σιχασιά. Δεν υπήρξαν φριχτές πολιτικές που γεννούν τη φτώχεια, τη θλίψη, τη μετανάστευση εντός και εκτός [α ρε "ΜΑΥΡΟ ΧΙΟΝΙ"...].

Σιχαίνομαι την υποκρισία κάποιων φριχτών τύπων που εξανίστανται με την γιαγιά μπροστά στο ΑΤΜ -πως και γιατί βρέθηκε εκεί αλήθεια;- και σιωπούν μπροστά στα χιλιάδες πτώματα ζωντανά και νεκρά.

Ναι λοιπόν, δεν μπορώ να ισομερίσω την ανεπάρκεια των σημερινών, με την πρόθεση και τον δόλο των  άλλων γιά πολλά χρόνια.

"Μείνε στην Ευρώπη" λοιπόν. 

Σ' αυτήν την Ευρώπη της υποκρισίας, της πλουτοκρατίας, της ασχήμιας. Μόνο να προσέχεις καλέ μου, όσο μπορείς ΜΗΝ ΤΗΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΕΙΣ [γιά τη ζωή και τη ηθική σου μιλώ]

Εγώ μένω εκτός θυμούμενοs: 

O ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ

[...μου έγραψε ένας παλιός  καλός μου φίλος-με τρόπο που εγω ποτέ δεν θα τολμούσα να του γράψω. 

Με αφορμή την προηγούμενη αναρτησή μου...]

Το γράμμα αυτό λοιπόν...

H σημερινή δήλωση της "κυρίας" Λαγκάρντ που τις προάλλες τορπίλιζε το τραπέζι των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες στρίβοντάς το για Νιου Γιόρκ με τους δικούς της, πως "το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και πως χρειάζεται και γενναίο κούρεμα και επιμήκυνση ακόμα γενναιότερη"...

Η δήλωση του ερωτύλου πρώην προέδρου του ΔΝΤ και φίλου της Ελλάδας, της σοσιαλδημοκρατίας και της αλήθειας κ. Στρως Κάν ότι "εκεί πέρα στο ταμείο έκαναν λάθος για την Ελλάδα από την αρχή " (αφήνουμε κατά μέρος "τους πολλαπλασιαστές" τους που δεν ξέρω σε πόσες κατεστραμμένες ζωές αντιστοιχούν...). 

Η μόλις πριν από λίγο σαχλαμαρίτσα του κ. Γιουνκέρ ("με λενε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω") πως ναι μεν με το "όχι" πάμε σε οριστική ρήξη αλλά και με το "ναι " δεν πάμε και στα εύκολα...

Οι άμεσες δηλώσεις-ανταπαντήσεις-αντιδράσεις  των αυτιστικών ιεχωβάδων γερμανών του κυρ- Σόϊμπλε [που φρονούν ακόμα ότι η γη είναι επίπεδη!!!] πως δεν συζητούν κουρέματα και παρόμοιες αηδίες...

Τα αραχνιασμένα μπαούλα που άνοιξαν εδώ κι είδα να βγαίνουν κάτι ξεχασμένα φαντάσματα όπως αυτό του κωφαλάλου επί εξαετίαν Κ. Καραμανλή του Δευτερότατου  (θαύμα! θαύμα!) και του συνταξιούχου προσωπάρχη Β΄τάξεως  Κ. Σημίτη να θυμούνται πως κάποιο πρόβλημα παρουσιάστηκε στην "ισχυρή δική τους Ελλάδα" σπεύδοντας να πάρουν θέση δίπλα σε μας που "στηρίζουμε το  ΝΑΙ -μένουμε Ευρώπη".... Τί να σας πω; Μου στοίχησαν.
Στάθηκα δυο τρία μέτρα παραπέρα. Αηδίας το ανάγνωσμα. 

Όλα μας λενε ότι μάλλον ο προφεσόρ Βαρουφάκης είχε δίκιο ως προς την αρχική του εισήγηση και εκτίμηση αλλά όντας άπειρος, υπερφίαλος και συχνά (ακατ)ανόητος δεν μπόρεσε να τραβήξει και να οικοδομήσει συμμαχίες δίπλα του. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνασπισμός ιδεοληπτικών,κορυβαντιώντων, ευθύμων και επιπολαιοτάτων νόμιζε πως είχε να κάνει με καλά παιδιά απέναντί του που θα φοβούνταν τα υστερικά Κούγκια του Καμένου και το ρωσικό χειμώνα του Λαφαζάνη (οικτρά ηπατήθησαν. Ας ρώταγαν... θα μάθαιναν από παθόντες).
Το κακό όμως συντελέσθηκε πλέον: Τράπεζες κλειστές, απόγνωση, ουρές σε ΑΤΜs, capital controls, χρεοκοπία επίσημη. Ασφυξία. Διχασμός.Τα χειρότερα μπροστά μας! 

Φοβούμαι πως ζούμε μέρες του 1946. Το βλέπουμε στα δόντια που δείχνουμε ο ένας στον άλλον, στους καυγάδες που στήνουμε με τους φίλους μας, στο απύλωτο μιντιακό υβρεολόγιο, στην απελπισία που βλέπουμε να μας πνίγει...

Ας αποδεχτούμε ως έχει κι όχι σαν το τέλος του κόσμου  την ετυμηγορία -της πρόχειρης και βιαστικής κάλπης- όποια και νάναι. 
Έστω κι αν η Ευρώπη φερθεί τούτη τη φορά σαν μητριά κι όχι σαν μήτρα-μητέρα που γέννησε την ανοχή-την αλληλεγγύη-τον διαφωτισμό- κι αποκαλύψει την αδίστακτη, άτεγκτη και σκληρή της όψη, προέχει πρώτα εμείς να ομονοήσουμε, τα δικά μας λάθη πρώτα αφού παραδεχτούμε να προσπαθήσουμε να σώσουμε ότι -και άν πλέον- σώζεται. 

Ας μην υπάρχουν λοιπόν τη Δευτέρα 6 Ιουλίου μήτε "γερμανοτσολιάδες νενέκοι" ούτε και "προδότες που επέλεξαν με σχέδιο να πάνε τη χώρα στα βράχια".
Και με το ναι και με το όχι μας οι δρόμοι μας να μη χωρίζουν. 
Η μοίρα είναι κοινή και στα λάθη και στις νίκες. Αυτό να σκεφτόμαστε. Γιατί η νίκη έρχεται απο το μέλλον κι αυτό μονάχα ενωμένοι θα το αντικρίσουμε. 
Έστω και φτωχοί. Θεόφτωχοι (όσοι ...χρηματίσαμε στην πτωχεία διόλου δεν φοβούμεθα!).

Εξακολουθώντας να ψηφίζω το δικό μου ΝΑΙ. Καταλαβαίνοντας όσους διάλεξαν το δικό τους ΟΧΙ...

Καλή μας τύχη! 

 Aghias Sophias square, 3.7.2015- [ PHOTO N.T.]