Θα το δω λίγο καιρό ακόμα πως θα πάει το πράγμα και θα λάβω τα μέτρα μου. Μέχρι στιγμής οι γρήγορες εντυπώσεις από την ανακαινισμένη Μοδιάνο με δυό λέξεις: λουστρινέξ και κρυοκωλέξ!!
Δε λέω βέβαια να επιστρέψουν οι αρκουδοπόντικες που κυκλοφορούσαν εκεί, πιο μεγάλοι από τις γάτες, και η μπίχλα που είχε ανεβεί στον ουρανό… Αλλά κι αυτό πια το αποστειρωμένο και γυαλιστερό βρ’ αδερφέ μ’ που μας προέκυψε δεν το θέλω. Κάτι από ζωή παρακαλώ, μπορείτε ίσως; (Όχι το ντάπα-ντούπα του εξώστη που ήδη ακούγεται οχληρότατο ύπερθεν…)
Φοβούμαι πως θα πάρω μια μέρα τις πέντε αυτές ολόχρυσες κυρίες και θα σταθώ εκεί στη μέση, με το σήμα πάνω στους γρανίτες, μ’ ένα μαγκαλάκι και μια μασιά. Μ’ ένα παλιό «Ρομάντσο» —κι ο «Ελληνικός Βορράς» ή η «Μακεδονία» μια χαρά είναι— φύλλο-φτερό-καιόμενο, θα πιάσω να τις «καπνίζω» καλώντας τους φίλους μου για τσίπουρο διπλοαποσταγμένο. Ίσως και να καλέσω και κανέναν κλαρινιτζή από τη Δερόπολη να ξεσηκώσει κύματα εσωτερικά σε ζώντες και τεθνεώτες. Να ραγίσουν τα λουστρίνια τα γυαλιστερά και άψυχα και ν’ αρχίσουν να κλαίνε…
Εγώ θα τόλεγα αλλιώς: πλέκουν τα μήλα στο γιαλό πλέκουν και οι …..ες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλη μιά κρυοκωλιά.
Εγώ σεριανούσα τη Μοδιάνο με τη γιαγιά μου όταν πηγαίναμε για ψάρια.
Και κάποτε στον Κοσμά για ταραμά από βαρελάκι, ρέγγα, μορταδέλα, σαλάμι αέρος και τόσα καλούδια.
Ανακαίνιση χρειαζόταν οπωσδήποτε. Φωλεά ποντίκων, κατσαρίδων."Σης και βρώσις" ήταν πια το μέρος. Προφανώς δεν έχουν καταλάβει όμως οι άνθρωποι το τι σημαίνει "Κεντρική Αγορά" μιας μεγαλούπολης. Μανάβικα, κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, ντελιακατέσεν. Μαγαζιά με τοπική, έστω και πολυ-"έθνικ", κουζίνα. Όχι πολυκατάστημα-όχι εμπορικό κέντρο, ούτε διασκεδαστήριο... Όχι και ’να χουμε την εντύπωση πως ψωνίζουμε πιτόγυρο από του ...Βιλδιρίδη.
ΔιαγραφήΥπάρχει μια αγορά σαν τη Μοδιάνο στο κέντρο του Κάρντιφ. Ίδια και πιθανότατα χτισμένη την ίδια εποχή. Πουλούν ψάρια, ντελικατέσεν, φωτογραφικές μηχανές, χρυσαφικά κοσμήματα σαν του Βιλδιρίδη, παπούτσια πανάκριβα αλλά και ρούχα μεταχειρισμένα. Μικρά μαγαζιά και πεντακάθαρα.
Διαγραφή(Πήρα απο κεί τα σταυρουδάκια των παιδιών μου ένα Χριστούγεννο για να αναπληρώσω τα βαφτιστικά τους που χάθηκαν όταν μας κλέψαν το σπίτι στην Καλαμαριά πριν φύγουμε από την Ελλάδα.)
Το φώς του Κάρντιφ όμως είναι μουντό, φτωχό. Δε συγκρίνεται με το «φως» της Θεσσαλονίκης!