Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας αυτόν το καιρό, αμέτρητες θυσίες ζώων, «κουρμπάνια» μοσχαριών, αιγοπροβάτων και ανηλεής αποδεκατισμός της γουρουνοπούλας, για τη γιορτή.
Λάβετε ...φάγετε …τούτο μου εστίν το σώμα… το υπέρ υμών κλώμενον… Κρασί …Πίετε εξ αυτού πάντες… τούτο μου εστίν το αίμα… Γλέντι, χορός, νιάτα αστραφτερά, σμίγουν με το χορό των γερόντων. Και στα εννιάμερα της Παναγιάς πανηγύρια. Γιορταστικά νεκρόδειπνα. «Πάσχα του καλοκαιριού» γαρ. «Τούτ’ η γης που την πατούμε όλοι μέσα θε να μπούμε»… «Χορέψετε, χορέψετε παπούτσι μη λυπάστε…» Η ζωή και ο θάνατος σε σοφή και παρηγορητική αναλογία...
Κοιτάζεις αυτά, το ένα δίπλα στο άλλο, τα ζευγάρια από ψάθινες καρέκλες. Πλήθος «πόδια» πατούν στη γη κι άλλα στραμμένα στον ουρανό. Σαν κεριά που δεν έχουν ανάψει ακόμα.
Φοβερή παρομοίωση-καλή Παναγιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή