O φίλος Διαμαντής Καράβολας, των εκδόσεων «Φαρφουλάς», ανέβασε πριν από μέρες, και έπειτα κοινοποίησε η Τζούλια Τσιακίρη («Ροδακιό») από το fb, μια συνέντευξη του Κ. Βάρναλη στον Γ. Κοτζιούλα για το «Μπουκέτο» κατά τη δεκαετία του ΄30 στη Δεξαμενή. Τη συνέντευξη πλαισιώνει αυτή η φωτογραφία με τη λεζάντα που βλέπετε…
Αυτό να σας πω δεν το περίμενα από τον κυρ-Αλέξανδρο. Να μού στήνεται σκυθρωπός, πλην όμως άνετος κι αγέρωχος, μπροστά στη φωτογραφική μηχανή και να κρεμάει κι από πάνω υπερήφανος το παράσημο στο χοντρό παλτό με μούδιασε ολόκληρο. Λες, είπα ο Χρυσούς Μεγαλόσταυρος που αναγγέλθηκε παραμονές του θανάτου του να του απονεμήθηκε κιόλας εκεί δα στο Δημαρχείο της Σκιάθου και να φώναξαν και τον φωτογράφο μάνι-μάνι για τα σχετικά; Kι έτσι, ο αρνηθείς τη βράβευση στον Παρνασσό, τελικά να μην απόθανε ως …«απαράσημος» που έλεγε κι ο Σκαρίμπας για τον εαυτό του (που όμως μια χαρά παρασημοφορήθηκε στα υστερνά, τι κι αν το πούλησε στον παλιατζή την άλλη κιόλας μέρα το «λιλί»; )
Το ζόρισα πολύ μέχρι να πω ότι … «φυσιογνωμικώς μπορεί και να “φέρνει” κάπως στον Παπαδιαμάντη» αυτή η φωτογραφία που απέχει όμως τόσο πολύ από τη μορφή του όσο και από τους τρόπους του. Έχουμε φωτογραφίες του και του 1908, και της επομένης χρονιάς επίσης, ώστε μόνον αν άλλαξαν πολλά και ραγδαίως αυτός εδώ ο …τόσον γέρων, φαλακρός και άνετος με τις μηχανές θα μπορούσε να είναι ο Παπαδιαμάντης. Αν κινητοποιήσει το ιατρικό δαιμόνιο κανείς, κατασκευάζοντας λογής σενάρια (πχ προχωρημένη αλκοολική κίρρωση ή άλλη κατάσταση που να αλλοίωσαν και την όψη του και να θόλωσαν τον νου του), δικαιολογεί κάπως τα …αποτελέσματα που βλέπουμε εδώ. Όμως τέτοιες πληροφορίες δεν μας έχουν δοθεί επομένως οι σκέψεις μας παραμένουν ανεδαφικές ολότελα.
Η κ. Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου, που την ενόχλησα νυχτιάτικα με «κατεπείγουσα επερώτηση», ήταν εξαρχής βέβαιη και κατηγορηματική: Ο Παπαδιαμάντης δεν έλαβε ποτέ το παράσημο και ούτε μοιάζει να είναι αυτός στη φωτογραφία. Σκάλισε και αυτή με τη σειρά της τον «εξερευνητή-αρχειοφύλακα» κ. Κωνσταντίνο Τσιόλη και το μυστήριον πια ελύθη μια κι έξω: Η φωτογραφία αφορά τον σπουδαίο γλύπτη Δημήτριο Φιλιππότη! [κλικ ΕΔΩ]
Τζάμπα ανησύχησα… Ο Παπαδιαμάντης απέθανε επισήμως πένης και απαράσημος.
Καλή Χρονιά νάναι το 23!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι με τίποτα Α Παπαδιαμάντης αυτός στη φωτογραφία. Αλλά κι άν ήταν πού είναι η ντροπή; Άλλοι πήραν κι άλλοι δεν. Πολλές φορές τα παράσημα τα δίνει η ζωή. Κι αυτό αρκεί!
Στις 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στον "Παρνασσό" η 25ετηρίδα του στα ελληνικά γράμματα, υπό την προστασία της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Τιμώμενο πρόσωπο ο Παπαδιαμάντης. Έχει ετοιμασθεί το παράσημον και έχει συγκεντρωθεί και χρηματικό ποσό ενίσχυσής του. Αυτός φυσικά ...δεν πηγαίνει. Προτιμά να καταφύγει στο σπίτι ενός φίλου του μανάβη κι αφού ζητά από τη γυναίκα του να του βάλει ένα τσάι ανάβει τσιγάρο...
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστούμε πολύ για την έρευνά σου για τη φωτογραφία του κυρ-Αλέξανδρού μας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ... Η έρευνα του Κ. Τσιόλη, της κ. Λαμπρινής Τριανταφυλλοπούλου και του Διαμαντή Καράβολα που ανέσυρε τη συνέντευξη με τη λάθος λεζάντα και φωτογραφία.
ΔιαγραφήΜόνο η φωτογραφία που του τράβηξε ο Νιρβάνας ισχύει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν βεβαίως αυτές οι εμβληματικές του Π. Νιρβάνα στη Δεξαμενή του 1906 που δημοσιεύτηκαν στα «Παναθήναια» αλλά και μια από άγνωστο φωτογράφο, όπου ο Παπαδιαμάντης εικονίζεται καθιστός να κοιτά το φακό με σταυρωμένα τα χέρια δίπλα στον Γ. Βλαχογιάννη και άλλες δυο, διάσημες επίσης, του Γ. Χατζόπουλου του 1908 που δημοσιεύτηκαν στη «Νέα Ζωή» Αλεξάνδρειας.
ΔιαγραφήΝικόλαος Δήμου;;; ;)
ΔιαγραφήΥπάρχουν τόσα πολλά "περίεργα" στην δημοσιογραφία και όχι μόνο στην Ελλάδα (αλλού είναι πολύ χειρότερα) Κοντολογίς όταν σου λείπει μια φωτογραφία, κάνεις βαφτίσια σε μια άλλη (ωχ αδερφέ, εδώ έχουν πάρει συνεντεύξεις από νεκρούς και θα κολλήσουν σε μια φωτογραφία;!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιέλαθε, μάλλον, την προσοχή του οικοδεσπότη παλιότερό μου σχόλιο (κάτω από την ανάρτηση «Ακηδία και απελπισία του Ίωνος Δραγούμη...»). Αλλά η νέα του αναφορά στον Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλο με έβαλε στον πειρασμό να το παραθέσω αυτούσιο και εδώ – ελπίζω να έχει ενδιαφέρον:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμος 21 Νοεμβρίου 2022 στις 8:04 μ.μ.
Μιας και παραθέτετε Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλο, δεν μπορώ παρά να θυμηθώ τι έγραφε ο Φίλιππος Δραγούμης για τον Παπαδιαμάντη στο δικό του Ημερολόγιο (1919-1920, καταγραφή του Σαββάτου, 29 Φεβρουαρίου 1920, σελ. 99):
«Διάβασα αρκετά τελευταία: όλα του Παπαδιαμάντη τα διηγήματα. Τον Παπαδιαμάντη τον αγνοούσα σχεδόν έως τώρα με την γλωσσική προκατάληψή μου, μα βέβαια είναι ο σφιχτότερος και αληθινότερος διηγηματογράφος μας. Χωρίς παραφουσκώματα, αλλά και με πραγματική συγκρατημένη συγκίνηση, αντλεί και πίνει από όλες τις κρυμμένες και καταφρονεμένες πηγές του πολιτισμού που μπορούμε ν’ αναπτύξωμε. Έχει αληθινή αγάπη της φύσης και όλων των όντων της και την παρατηρεί μ’ οξύτατο μάτι. Η γλώσσα του αντιπροσωπεύει ό, τι ζωντανότερο μπορεί να παραγάγη η λογία παράδοση. Η γνώση του της δημοτικής είναι τέλεια. Είναι ο πιο γεμάτος λογοτεχνικός μας αντιπρόσωπος του τέλους του 19ου αιώνα και της αρχής του 20ου».
Άραγε, να είχε σχηματίσει την ίδια γνώμη και ο Ίων για τον Παπαδιαμάντη, έστω περνώντας αρχικά από ανάλογες προκαταλήψεις; Πρωτοστάτης στους γλωσσικούς αγώνες υπέρ της δημοτικής, ποτέ, όμως, δεν είχε την τύφλωση να ανήκει μονόμπατα στο «μαντρί του Ψυχάρη».
Να είχαν, άραγε, συζητήσει όσα γράφει εδώ ο Φίλιππος; Ποιος ξέρει τι δρόμους θα είχε τραβήξει το πνεύμα και η πένα του Ίδα αν δεν τον είχαν βρει οι σφαίρες ακριβώς πέντε μήνες μετά από αυτή την ημερολογιακή καταγραφή του αδερφού του…
ΔιαγραφήΝαι, είναι αλήθεια το ομολογώ… Πώς στην ευχή μου ξέφυγε το σημαντικό και ωραίο σας σχόλιο...;;; Θυμάμαι καλά αυτή την εγγραφή στα Ημερολόγια του Φιλίππου. Τον καιρό που γράφεται αυτή η σημείωση ο Ίων βρίσκεται εξόριστος στη Σκόπελο (Γλώσσα) αμέσως μετά την 2ετή του εξορία στο Αιάκειο της Κορσικής. Στις 31 Μαΐου 1919 αυτός γράφει: «Από τη Σκιάθο ο Παπαδιαμάντης, από τη Σκόπελο ό Νιρβάνας». Τί να σκεφτόταν άραγε και τους έφερνε δίπλα δίπλα στη μνήμη του; Κάποια κουβέντα που είχαν με τον Φίλιππο την ίδια περίοδο; Δυστυχώς είναι η μόνη φορά που τον αναφέρει τον Παπαδιαμάντη στα «τετράδια» και μπορώ να σκεφτώ χίλιους λόγους που εμπόδισαν να γίνει η γνωριμία (μέσω του έργου) Ίωνος με τον Αλέξανδρο…
Ευχαριστώ για το σχόλιο και προπάντων στην αναφορά σας στον λατρευτό μου ΝΔΤ…