1968. Οικογενειακή φωτογραφία. Μπροστά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο της σάλας. Το δέντρο είναι βέβαια κέδρος που απαιτούσε κάποια παληκαριά να τον στολίσεις διότι δεινόν λίαν το ύπουλο αγκάθισμά του.
Κοντά στον τοίχο της σάλας υπήρχε το μιντέρι (κάτι σαν «περασιά» καναπέ) όπου εκεί, αλλά και στρωματσάδα, πριν το Πάσχα, ξάπλωναν πεντέξι Ελευσίνιοι χασάπηδες με επικεφαλής τον Σταμάτη (έναν καλοσυνάτο, κοντούτσικο μαυριδερό, μάγκα και αρειμάνιο καπνιστή) που έρχονταν για δουλειά στο σφαγείο του χωριού και νοίκιαζαν το χώρο μας...
Σκέφτομαι πως, από τη φωτογραφία αυτή, ζωντανοί είναι πλέον μόνον οι δυο που απαθανατίζονται σε κάποια αγκαλιά. (Ο ένας είναι φυσικά ο γράφων που φαίνεται πως βολεύομαι μάλλον σε δυό). Αν η αγκαλιά είναι δείγμα αγάπης να άλλη μια τρανή απόδειξη πως αυτή σώζει…
Πριν πολλά χρόνια, όταν με τον τρόπο τους με είχαν αποδιώξει από εκεί, κάποιος –όνομα και μη χωριό– δραστηριοποιούμενος στο χώρο της εστίασης, μου πρότεινε να του δώσω με ενοίκιο το σπίτι («Το σπίτι της Κλεοπάτρας»!) για να το μετατρέψει σε ταβερνείο. Απέρριψα αμέσως αλλά με μεγάλη αμηχανία την αδιανόητη σε μένα πρόταση.
Ήθελα να του πω «Δίνονται ποτέ οι εκκλησίες άνθρωπέ μου στους "νταβερνιαραίους"; Τα Άγια τοις κυσί; Τα μαργαριτάρια στα γουρούνια; Και τι θα είχα να απολογηθώ επί του φοβερού βήματος σε όλους αυτούς της φωτογραφίας κάποτε μου λες;
ΥΓ. Ο Αλέξανδρος μου είπε πως έπρεπε να γράψω τα ονόματα. Το κάνω και τους φέρνω όλους τους στο τραπέζι το γιορτινό. Πάντα από αριστερά προς τα δεξιά. Μπροστά: Ωραιοζήλη, Αγαθοκλής, Αναστασία, Θωμαή. Παιδιά: Θωμαή, Επαμεινώνδας). Πίσω: Κλεοπάτρα, Ελενίτσα, Νίτσα, Αγγελική (Λούδα).
Φωλιές αγάπης,
ΑπάντησηΔιαγραφή--τυχερέ που τις αξιώθηκες! όπου τρανεψαν πουλιά, 'που:ακόμα εξακολουθανε να κελαηδιζουνε τερπνα--έστω και αν παραπονεμένα ενίοτε, βάζουν φωνες για τις αδικίες του κόσμου ετούτου Γ παντα--ρωτα
Γιάννη αδελφέ ακάματο στρουθίον, στολίδι του χιονιά μας πάντα.. Που τίποτα δεν ζητάς. Και μόνο δίνεις...Ομορφιές και ταπεινά - μα τόσο όμορφα - χοροπηδηχτά πάνω στο χιόνι (στο άσπρο χαρτί ήθελα να πω...)
ΔιαγραφήΚαλά Χριστούγεννα, γιατρέ, πάντοτε η αγάπη να σε συντροφεύει στη ζωή, όπως και στη φωτογραφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά Γιώργο. Θερμά αντεύχομαι. Εύχομαι το ΜΕΣΙΕ ΣΑΡΛΟ να γίνει τοπόσημο θεραπειας της πάσχουσας βιβλιοφιλίας. Μπόλι για την καινουργια που πρέπει να υπάρξει.
ΔιαγραφήΚαλά Χριστούγεννα , Νωντα! Ποσό θ άθελα να περιδιαβώ ξανά τα καλντερίμια του Βογατσικού και να ανοίξει η πόρτα του σπιτιού από το χέρι της Πάτρας …Εκείνο το βλέμμα ενδοσυνεννόησης και ενοχής αλλήλους κατανόησης πάνω από τα χοντρά γυαλιά πρεσβυωπίας που εστίαζαν μεν στο εργόχειρο με το τσιγγελάκι αφού έπλεκε με …κλειστά μάτια , αλλά αυτά αλώνιζαν παντού στο χώρο και τα έλεγαν όλα: Με ένα μειδίαμα ειρωνικό, με ένα κούνημα της σαν αρχαίας προτομής κεφαλής ή με μια κατά περίσταση γκριμάτσα αποδοκιμασίας , επιδοκιμασίας ή ενόχλησης και απόρριψης….
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπουδαίο πορτρέτο! Ακριβέστατο... Σ΄ευχαριστώ Τάκη! Ευχές σε όλους!
ΔιαγραφήΒλέπω τη μάνα μας, εσένα έφηβο, τη γιαγιά μας ίσως και τη προγιαγιά;; Φτάνει εδώ μεχρι και η μυρωδιά του κέδρου... Μα περισσότερο ακούω τη μάνα μας να βάζει αυτό το -ν πριν απο τη Ταβέρνα και χαμογελάω! Χρόνια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα και βέβαια η προγιαγιά η Πανταζώ (Αναστασία).
ΔιαγραφήΚαι τα σουσούμια της μάνας... Ο παντοκράτωρ σ' αυτή τη φωτογραφία όμως λέγεται Κλεοπάτρα όπως λέει κι ο Τάκης πιο πριν... Εποπτεύει, ιδρύει κόσμους, διοικεί.
Παρόμοια φωτογραφία έχω από το σπίτι μας στην Καλλιθέα Αττικής περίπου την ίδια ημερομηνία. Αιωνία η μνήμη τους. Καλά Χριστούγεννα !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕις μνήμην της εποχής που ακόμα υπήρχαν "οικογενειακές φωτογραφίες" ... Και δεσμοί... Τώρα αυτά "τα ζητηματάκια" έχουν ξεπεραστεί ως ντεμοντέ και αχρείαστα.
ΔιαγραφήΚαλά Χριστούγεννα εύχομαι εκ βαθους.
Χρόνια πολλά γιατρέ!! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου. Καλή πρόοδο στα παιδιά Υγεία κι ευτυχία σ' εσένα και την σύζυγο και πάνω απ' όλα, αστείρευτη έμπνευση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά Γιώργο. Οι ευχές μου η αγάπη μου να σε συνοδεύουν και η ελπίδα να ξανανταμώσουμε (ήδη πάνε πια 10 χρόνια... -ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!- από τη βραδιά στο "Βυσσινόκηπο"..)
Διαγραφή