1.
Τὸ χάραμα σὲ πήρανε
Κι ἔτρεξα πίσω σου στὸ ξόδι
Στὴν κάμαρα τὴ σκοτεινὴ κλαίγαν παιδιὰ
Καὶ στὸ εἰκόνισμα μπροστὰ στάζαν κεριά.
Ἔμεινε ἡ ψύχρα τῆς εἰκόνας πάνω στὰ χείλη σου
Στάλες ιδρώτα ποὺ κυλοῦν στὸ μέτωπό σου
Τὸν θάνατο θυμίζουν... Δὲν ξεχνῶ!
Σὰν τὶς γυναῖκες τῶν Στρελτσί*
Σιμὰ στοὺς πύργους τοῦ Κρεμλίνου
Οὐρλιάζοντας θὰ σὲ θρηνῶ.
1935
Άννα Αχμάτοβα, Ρέκβιεμ
Μεταφρ. Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης
*Στρελτσί: τοξότες, ὀργανωμένοι σὲ τάγματα ἀποτελοῦσαν τὴν προσωπική φρουρά,
τὴ σωματοφυλακὴ τοῦ τσάρου Ἰβὰν τοῦ Τρομεροῦ.
Σήμερα διάβασα ξανά τη ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ.... Πόσο επίκαιρο dr ....
ΑπάντησηΔιαγραφήφρίκη στάζει από παντού
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα - τόσο ωραίος άνθρωπος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι κι ο Γκάτσος που λέει "Νυν και αεί"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά έτσι είναι οι δικτατορίες, καταστρέφουν ό,τι είναι ωραίο..