Γλυπτό στο Εθνικό Μουσείο της Κοπεγχάγης
(ίσως η Ουκρανία σήμερα...), Φωτ. Ν.Τ. 2014
_________________
Τη νύχτα βγαίν’ ο Αυγερινός
κι ο Λιάτσος μεσημέρι
και ο Αυτιάς το Σάββατο
όπου δεν έχει ταίρι.
Απόστρατοι, υποναύαρχοι,
ΚΥΠ-ίτες, ΝΑΤΟ-ΐτες
τη γνώμην των προσφέρουσι
σα να πετούν σαΐτες.
Τέχνη παλιά μου κόσκινο
και που να σε κρεμάσω
Αχρείαστοι μου στρατηγοί
Μου ’ρχεται να σας βράσω.
Το πιο καλό π’ ακούστηκε
εις τας τηλεοράσεις
ήτανε πως τους Ουκρανούς
δεν είν’ και να θαυμάσεις
Διότι οι ηλίθιοι
—εθνικισταί βαμμένοι—
κλείστηκαν εις τα άστεα
και κάθονται κλεισμένοι
Οι Ρώσοι τους παρακαλούν
με ευγενείς κινήσεις
να φύγουνε από αυτάς
να επιτευχθεί μια λύσις.
Μα τούτοι οι ουτιδανοί
κρυμμένοι εις υπόγεια
κάνουν πως δεν ακούωσι
τα σώφρονα τα λόγια.
Απ’ τα εντός εκύκλωσαν
τας ίδιας των τας πόλεις
και ρίχνουν μπόμπες διαρκώς
οι εξώλης και προώλης
Κατηγορούν τους έρημους
ημών Αγίους Ρώσους
πως τάχα επετέθησαν
και κάνουν τους καμπόσους.
Όμως εδώ που φθάσαμε
λύσις πια δεν υπάρχει
Ναζί, Αζώφ και Ουκρανοί
ο Πούτιν θα σας άρχει.
Για το καλό σας κάντε μας
μία μεγάλη χάρη,
φύγετε από τη χώρα σας
νά’ρθει το παλληκάρι!
****
Η ποιητική φλέβα ανεξάντλητη !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το εννοώ....
Γ.Λ.
Έξοχο το ποίημα σου, Νώντα πολυτάλαντε! Μια χαρά συνόψισες το θέμα, έδωσες και τη... σωτήρια λύση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρυώνω μπαμπά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνε κουράγιο κόρη μου
να περάσει ο πόλεμος
να ξανανοίξουν οι λέβητες
Κρυώνω μπαμπά
δεν είναι πως έχει πολύ χιόνι
ούτε πως φυσάει ο βοριάς
σε νιώθω κοντά μου -σίγουρα αυτό
Αλλά να, είναι που είσαι μακριά
και είναι όλα κρύα εδώ κάτω
και σκοτεινά
(επάνω σκοτεινότερα…)
D.
Το ξέρεις ότι θυμίζεις Σουρή;!!
ΑπάντησηΔιαγραφή